Στον … «Ανθρωπάκο» του Μαξίμου… τον Μητσοτάκη.
Γράφει ο
Δημήτρης Σκουτέρης
Ευγενική
προσφορά στον Μητσοτάκη από τον Βίλχελμ Ράιχ: «Είσαι άνθρωπος μικρός,
κοινός. Συλλογίσου τη διπλή έννοια που έχουν τούτες οι λέξεις..». Τόσα
χρόνια πριν, αλλά παραμένει διαχρονικός ο Ράιχ στην περιγραφή-την αποκάλυψη
καλύτερα- ενός τύπου ανθρώπου σαν τον Μητσοτάκη
Αλήθεια πόσο
παράδοξο είναι, όταν ένας «μικρός» άνθρωπος, όπως ο Μητσοτάκης, κατακτά τη
«μεγάλη» εξουσία. Όχι με την αρετή, αλλά με την ικανότητα να ελίσσεται ανάμεσα
στον φόβο και την κολακεία, στον έλεγχο και τον πανικό, στη ρητορεία και την
αδράνεια, στην χειραγώγηση και την εξαγορά, στον εκβιασμό και την επιβολή. Ο
Βίλχελμ Ράιχ, με προφητική διαύγεια, περιγράφει αυτόν που, αν και φορώντας το
κοστούμι του πρωθυπουργού, δεν έπαψε ποτέ να είναι ανθρωπάκος.
Αυτός ο δήθεν
πολιτικός ηγέτης —προϊόν ανασφαλειών και φόβου— υψώνει το όποιο ανάστημά του,
όχι ωθούμενος από κάποια εσωτερική δύναμη, αλλά από εξωτερικά υποστυλώματα,
δεκανίκια θα ήταν ο καλύτερος όρος, δηλαδή από: παρατρεχάμενους, ελεγχόμενα ΜΜΕ, ψεύτικες
υποσχέσεις, ψευδαισθήσεις, ολιγάρχες ντόπιους και ξένους, αλλά και Ψέματα και άκρατο
Λαϊκισμό. Ο Ράιχ απευθυνόμενος σε αυτόν τον τύπο που αποκάλεσε «ανθρωπάκο»
το διατυπώνει καθαρά: «Ενισχύεις τους ισχυρούς με περισσότερη δύναμη.
Επιλέγεις για εκπροσώπους ανθρώπους αδύναμους και κακοήθεις». Κι ο λαός,
εθισμένος στη μετριότητα, «πάντα πολύ αργά, διαπιστώνει πως τον έπιασαν
κορόιδο». Ποιος να το πίστευε ότι στην Ελλάδα του 21ου αιώνα
μπορούν να συγκυβερνούν με κάποιον «Φραπέ» ή και «Χασάπη» και λοιπούς νταραβερτζήδες, μιζαδόρους κλακαδόρους της
δεξιάς.
Στην
περίπτωση του πρωθυπουργού αυτού, βλέπουμε όλα τα γνωρίσματα του «μικρού»
ανθρώπου στην πιο επικίνδυνη εκδοχή τους:
- Φόβος για την αλήθεια: Τρέμει την αποκάλυψη, τον
πανικοβάλει η Αλήθεια, φοβάται την κριτική, αποστρέφεται τον διάλογο,
φιμώνει τις φωνές που ξεσκεπάζουν την απραξία του, την ανικανότητα του.
Δείτε την συμπεριφορά Μητσοτάκη απέναντι στο έγκλημα των Τεμπών .
- Αδυναμία ανάληψης ευθύνης: Η ανευθυνότητα του
παροιμιώδης, επιλέγει την μετάθεση των ευθυνών, σκηνοθετεί παιχνίδια εντυπώσεων, επικαλείται φανταστικούς
εχθρούς για να κρύψει την εσωτερική του γύμνια και ανικανότητα.
Αξιολογείστε τις ενέργειες και την στάση Μητσοτάκη στο θέμα των Υποκλοπών.
- Μνησικακία και καχυποψία: Μισεί όποιον είναι καλύτερος
του, όντας κατώτερος φοβάται και τον ίσκιο του, δεν εμπιστεύεται κανέναν,
γιατί ξέρει βαθιά μέσα του ότι και ο ίδιος όχι μόνον είναι αφερέγγυος αλλά
και αναξιόπιστος. Θαυμάστε Μητσοτακική διαχείριση στην περίπτωση του
σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ
Και…. Στο
τέλος ποιο είναι το κόστος;
Μια κοινωνία
που βυθίζεται σε συλλογική απογοήτευση. Νέοι που φεύγουν κυνηγημένοι από τη
χώρα, ηλικιωμένοι που φτωχοποιούνται, εργαζόμενοι που βιώνουν (ακόμα και με
κίνδυνο της ζωής τους) την ανισότητα, θεσμοί που είτε απαξιώνονται είτε
λειτουργούν με τον μανδύα του κρατικού μηχανισμού επ’ ωφελεία της οικογένειας
Μητσοτάκη-της κυρίαρχης ντόπιας παρασιτικής και κρατικοδίαιτης ολιγαρχίας- των στελεχών
της ΝΔ, τα οποία φέρουν τεράστια ευθύνη και σύντομα θα κληθούν να λογοδοτήσουν.
Όταν η κάθε είδους ηγεσία (ακόμα και η πνευματική) είναι δειλή και μικρόψυχη, η
χώρα όχι μόνον παραπαίει αλλά βιώνει την απόλυτη παρακμή.
Ο Ράιχ καλεί: «Βρες το κουράγιο να αντικρίσεις τον
εαυτό σου!». Ο Μητσοτάκης (αλλά και τα στελέχη της ΝΔ , συνυπεύθυνοι
της παρακμιακής πορείας της χώρας) όμως δεν έχει αυτό το θάρρος. Κρύβεται πίσω
από συμβούλους, στατιστικά, επικοινωνιακές καταιγίδες. Φοβάται ακόμα και
στην σκέψη ότι θα μπορούσε να ήταν διαφορετικός, δηλαδή να ήταν ειλικρινής, ελεύθερος, αυθεντικός. Γιατί έχει
μάθει να λειτουργεί ως ραδιούργος, όχι ως δημιουργός.
Κι εμείς; Ή
ακόμα και κάποιοι που τον εκλέξανε
(βλέπουμε πώς κατευθύνθηκαν ορισμένοι ψηφοφόροι μέσω των επιδοτήσεων του
ΟΠΕΚΕΠΕ σε αυτό) ;
Αν
συνεχίσουμε να ενδυναμώνουμε τέτοιους «ανθρωπάκους», με την ελπίδα πως θα μας
σώσουν από το χάος, τότε η επιλογή μας είναι το ΧΑΟΣ . Ας αναλογιστούμε αυτό που λέει ο Ράιχ, « μάλλον απεχθανόμαστε τον
εαυτό μας», τον ανθρωπάκο δηλαδή. Και γι’ αυτό δεχόμαστε να μας κυβερνά
κάποιος που είναι ο καθρέφτης αυτής της αυτοαπέχθειας.
Το
ερώτημα που μένει: Θα βρούμε το κουράγιο να αλλάξουμε; Ή θα συνεχίσουμε να
υποκλινόμαστε σε «μεγάλους» που δεν είναι τίποτα άλλο από μικροί, κοινοί και
επικίνδυνοι; Δεν μας αξίζει ούτε ο «ανθρωπάκος»
Μητσοτάκης , ούτε η κρατικοδίαιτη ολιγαρχία. Με πολιτισμό πλέον των 5000
ετών δεν μπορεί να ανεχόμαστε τον «ανθρωπάκο» Μητσοτάκη και τους ομοίους του
Νδούληδες.
*Ο Δημήτρης Σκουτέρης είναι πολιτικός
αναλυτής, skouterisd@gmail.com,
https://www.facebook.com/dimitris.skouteris.94, @dim1956.bsky.social,
@skouterisd, https://skouterisd.blogspot.com.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου