ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

                                  ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΚΟΥΤΕΡΗΣ

ΟΙ ΘΡΑΣΥΔΕΙΛΟΙ-ΟΙ ΤΣΑΜΠΑ ΜΑΓΚΕΣ ΤΟΛΜΟΥΝ ΝΑ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΤΗ «ΜΑΝΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ»-ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ-ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ-ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ  ΤΗΝ κα ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΟΥ.

 

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΘΙΧΤΗΚΕ….

 

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ
ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΘΛΙΨΗ-ΤΟΝ ΠΟΝΟ-ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ-ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ;

 

ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΟΥ: ΔΕΧΘΗΚΑ ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ

 

«Πριν από λίγες ημέρες δέχθηκα απειλές κατά της ζωής μου για την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας» δηλώνει χαρακτηριστικά. «Αυτό που μου ειπώθηκε ήταν ότι ακόμη και μόνο η σύνδεση του ονόματος της οικογένειας Μητσοτάκη με το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας δεν μπορεί να μείνει ατιμώρητη. Ακόμη και αν η σύνδεση αυτή δεν οδηγήσει πουθενά»

 

ΣΟΒΑΡΟΛΟΓΕΙΤΕ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΛΗΤΕΙΑ;

 

ΠΑΤΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΤΕ ΕΜΦΥΛΙΟΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΤΕ ΑΛΛΑ ΣΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ;

 

ΘΑ ΒΡΕΘΕΙΤΕ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΣΧΕΔΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

 

ΑΛΛΩΣΤΕ ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥ ΕΙΣΑΣΤΕ  ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ ΚΑΤΩ  ΤΟΥ 20% ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΤΕ ΝΑ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕΤΕ ΤΗΝ κα ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΟΥ Ή ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ

 

ΟΜΟΙΩΣ ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΤΕ ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΙΤΕ ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΝΗ ΕΔΑΦΟΥΣ Ή ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ.

 ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΧΑΡΤΕΣ ΠΟΥ ΕΝΤΑΣΣΟΥΝ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑΣ ΤΟΥ ΒΑ , ΤΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ.

 ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ  ΤΑ ΑΠΟΚΟΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΜΑΣ ΧΩΡΑ ΚΑΙ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΣΥΝΑΓΕΛΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΤΑ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΙΚΙΖΕΙ ΜΕ ΣΥΜΦΩΝΟ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ.

ΘΛΙΒΕΡΑ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ.

https://youtu.be/vqpl0v11jp4?t=8

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ (2)

 ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ: 

 ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΜΠΗ ΘΥΣΙΑΣΤΕ ΤΗΝ ΝΔ 

ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΗΝ ΥΣΤΕΡΟΦΗΜΙΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης

Από όσα άκουσα και διάβασα τις τελευταίες ημέρες ετερόκλητοι δημοσιολογούντες-κάθε είδους- βάλθηκαν να περισώσουν την υστεροφημία του Πορφυρογέννητου, του Μητσοτάκη. Κάποια πουλάκια μου είπαν ότι οι ολιγάρχες αποφάσισαν να θυσιάσουν μέρος της ΝΔ, αλλά να περισώσουν τον Μητσοτάκη, τιμής ένεκεν για τις υπηρεσίες του. Έτσι σε μια αγαστή συμμαχία πένες  αυτοαποκαλούμενων «αριστερών-προοδευτικών» και «συντηρητικών» διαγκωνίζονται και υποβάλλουν τα διαπιστευτήρια τους στους ολιγάρχες και τον πολιτικό τους υπάλληλο, τον ένοικο του Μαξίμου.

Στην περιήγησή μου στα ΜΜΕ, στο διαδίκτυο αλλά και στα social media συνάντησα εν πρώτοις αυτό που Έλληνας διανοητής έχει χαρακτηρίσει ως « το κατηχητικό της καθεστωτικής πολιτικής ορθότητας», αλλά και μαθήματα «στρατηγικής-τακτικής» από τακτικιστές του εσχάτου είδους. Ανεκδιήγητα επιφανειακές-επιδερμικές και ανιστόρητες αναλύσεις συνόδευαν τα γραπτά αλλά πολλάκις και τον λόγο των δυνάμει καθεστωτικών προπαγανδιστών που παριστάνουν τους διαφωτισμένους «αντι-σκοταδιστές». Με απόψεις θεωρητικά και μεθοδολογικά αφελείς και διάτρητες, οι ημιμαθείς, οι μαϊντανοί μπουρδολόγοι επιχειρούν να επιβάλλουν στερεοτυπικές συμπεριφορές.

Προκειμένου να πετύχουν τον στόχο της χειραγώγησης της κοινής γνώμης «γράφουν» κείμενα ή απαγγέλουν «δεκάρικους λόγους με ολίγη σάλτσα πολιτικής-νομικών εννοιών-ψυχολογίας-κοινωνιολογίας-ιστορίας ούτε καν από δεύτερο αλλά από τρίτο χέρι. Κάποια από αυτά τα εξαπτέρυγα λειτουργούν ως οιονεί Διπολικοί στο παιχνίδι των «πολιτικών τους αξιών», δίχρωμοι στο πεδίο του άσπρου-μαύρου, κολλάνε σε φαινομενικές αντιθέσεις, ταξινομώντας πάντα τον εαυτό τους στο στρατόπεδο του “καλού”, του «ορθολογικού», του «πολιτικά correct».                                        

ΤΙ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΤΙΣ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΕΛΙΤ

Στην περίπτωση της τραγωδίας των Τεμπών οι κάθε είδους Ελίτ  τρομάζουν μπροστά στην ΑΛΗΘΕΙΑ. Βαθύτατα ανησυχούν από αυτό που χαρακτηρίζουν ως έγκλημα καθοσιώσεως (προφανώς για τα δικά τους συμφέροντα ενδιαφέρονται) και αυτό είναι «Η διασπορά αληθών γεγονότων-συμβάντων-στοιχείων». Βάλανε λοιπόν τον επί της Δικαιοσύνης Υπουργό να δηλώσει: «όποιος εναντιώνεται στο κράτος ισοπεδώνεται», άλλωστε ο σοφός λαός λέει « ο φόβος φυλάει τα έρμα».

Είναι πανθομολογούμενο ότι πλέον το Ελληνικό “κράτος” λόγω της παρακμιακής του πορείας βρίσκεται στα όρια της διάλυσης . Βασικό του χαρακτηριστικό η σκόπιμη διαχρονική πολυτομεακή κρίση του συνόλου του θεσμικού του συστήματος. Πού να πρωτορίξουμε το ερευνητικό βλέμμα : Στην Προεδρία της “Δημοκρατίας” ή στα συστημικά Μίντια; Στην δικαστική εξουσία ως θεσμού απονομής  “Δικαιοσύνης” ή στο επίπεδο  της Δημόσιας “Υγείας”; Στην απαξίωση της Δημόσιας “Παιδείας” ή στην “Εθνική” Άμυνα; Στην λειτουργία του “Κοινοβουλίου” ή στην απαξιωμενη  “Προστασία του Πολίτη”; Δανείζομαι (διαφοροποιώντας τον ελαφρά) τον στίχο του Σεφέρη: «Όπου και να ταξιδέψω -να κοιτάξω- η Ελλάδα με πληγώνει». 

Οι κρατικοδίαιτοι  Ολιγάρχες αλλά και τα συστημικά κόμματα που είναι οι θεσμικοί στυλοβάτες του καθεστώτος ανησυχούν με την διαχείριση του θέματος της τραγωδίας των Τεμπών. Φοβούνται ότι το “πράγμα” αυτό, το προς το παρόν άμορφο και πολυδιασπασμένο, αυτό που οι γραφίδες τους το χαρακτηρίζουν άλλοτε λαϊκίστικο-άλλοτε ακροδεξιό-άλλοτε «πολιτικά μη ορθό»  στο τέλος θα συντονιστεί, θα οργανωθεί πολιτικά και θα ξεσπάσει κοινωνικά, με μάλλον απρόβλεπτες συνέπειες.

…..ΚΑΙ ΤΑ «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑ» ΚΟΜΜΑΤΑ ;

Η ιδεολογικοπολιτική ανυπαρξία της αυτοαποκαλούμενης Αριστεράς, δηλαδή εκείνης του ψευτοελιτισμού- της δήθεν ηθικιστικής αυταρέσκειας-του εθνομηδενισμού -της ιδεολογικής θολούρας την κατέστησε  μια απαξιωμενη κοινωνική μειοψηφία. Η ιστορία πλέον τους έκρινε και τους κατέταξε στο περιθώριο της Ελληνικής κοινωνίας. Αναφέρομαι σε κάποιους  που τους δείχνεις το φεγγάρι και κοιτάζουν το δάχτυλο ή αλλιώς περιμένουν να μετρήσουν το όποιο μπόϊ τους – την σκιά τους για να ακριβολογούμε - λίγο πριν την Δύση.

Η πραγματική Αριστερά, όμως, η Αριστερά που είναι πλειοψηφία στην κοινωνία, αλλά όχι σε κομματικούς μηχανισμούς όπως τα αυτοαποκαλούμενα «αριστερά κόμματα» θα είναι με τα Τέμπη-με το Σύλλογο/με τους χαροκαμένους συγγενείς των θυμάτων της τραγωδίας- παλεύοντας μέσα στο κίνημα αυτό και, όχι απέξω κάνοντας κριτική είτε σαλονιού είτε πληκτρολογίου.

ΠΡΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΣΥΣΤΗΜΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

 Επιτρέψτε μου κάποιες πρώτες διαπιστώσεις με αφορμή το έγκλημα των Τεμπών. Δεν φαίνεται να σας ενοχλεί ότι ο Μητσοτάκης λειτουργεί ως μονοπρόσωπο όργανο λήψης εξαιρετικά κρίσιμων αποφάσεων, όπως μυστική διπλωματία, μεταφορά οπλικών συστημάτων αναγκαίων για την άμυνα εκτός χώρας, εμπλοκή σε εμπόλεμες συρράξεις κ.λπ., δίχως αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου ή απλή έστω ενημέρωση του κοινοβουλίου κατ εντολήν της ντόπιας και ξένης Ολιγαρχίας.

Ξεχνάτε ότι υπό τον έλεγχο του τέθηκε η ΕΥΠ, η ΕΡΤ και το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ; Γιατί άραγε έπρεπε να τεθούν υπό τον προσωπικό του έλεγχο, δεν σας προβληματίζει;

Εσείς που στηρίζετε τις επιλογές Μητσοτάκη γιατί δεν  λαμβάνετε υπόψη την παρέμβαση έξι μελών του ΔΣ της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων -δηλαδή 6 Δικαστών/Εισαγγελέων που καταγγέλλουν ότι η επιστολή του πρωθυπουργού και επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας Μητσοτάκη προς τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ντογιάκο σχετικά με τη δικαστική διερεύνηση του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη αποτελεί «ευθεία παραβίαση» της αρχής της διάκρισης των εξουσιών, όπως αυτή κατοχυρώνεται από το άρθρο 26 του Συντάγματος, δηλαδή ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΛΟΓΟ να κατηγορηθεί για εσχάτη προδοσία;

Αλήθεια γιατί οι γραφίδες (Συντηρητικές και «Προοδευτικές) αναφέρουν τους λόγους για τους οποίους το αίτημα για παραπομπή του Κυριάκου Μητσοτάκη για εσχάτη προδοσία δεν είναι επαρκώς τεκμηριωμένο; Μήπως ταυτίζονται και καλύπτονται από όσα  επικαλούνται :

 1.   ο Μαρινάκης (είναι αυτός που απειλούσε την ζωή του Τσίπρα)

2.   ο Λοβέρδος (ναι αυτός με τα αδιευκρίνιστα- την αθλιότητα με τις "Οροθετικές" κλπ).

ΕΠΙ ΤΟΝ ΤΎΠΟΝ ΤΩΝ ΗΛΩΝ -ΠΕΡΙ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

Η Εσχάτη προδοσία δεν αφορά μόνο την κατάλυση του πολιτεύματος αλλά και την αλλοίωση των θεμελιωδών αρχών του. Γιατί οι δημοσιολογούντες αποκρύπτουν ότι εσχάτη προδοσία τελείται και από αυτόν που επιχειρεί να καταλύσει θεμελιώδεις αρχές της Δημοκρατίας (όπως η διάκριση των εξουσιών και η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης) και με κατάχρηση της ιδιότητας του ως πολιτειακού οργάνου, με τυπική περίπτωση αυτήν του πρωθυπουργού της χώρας;

Η εσχάτη προδοσία δεν στοιχειοθείται μόνο εάν κάποιος επιχειρήσει να καταλύσει το πολίτευμα αλλά κι εάν προσπαθήσει να καταλύσει ή αλλοιώσει -έστω και πρόσκαιρα- τις θεμελιώδεις αρχές του Πολιτεύματος όπως στην περίπτωση των Τεμπών την αρχή διάκρισης των εξουσιών και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.

Ποιος και πώς καταλύει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης  ;

Την ποινική δικογραφία των Τεμπών την είχε αναλάβει η Ανακρίτρια Λάρισας, κα Ελένη Σούρλα. Ο Μητσοτάκης στις 06.03.2023 παρενέβη στη δικαστική εξουσία και ζήτησε από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, να αλλάξει ο Ανακριτής των Τεμπών παραβιάζοντας την αρχή της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης. Αυτό  οδήγησε στην αντικατάσταση της αρχικής Ανακρίτριας (φυσικού δικαστή), κας Σούρλα, από τον κ. Σωτήριο Μπακαίμη, παρέμβαση που όπως προ είπαμε στηλιτεύθηκε από την  Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων.

Τι άλλο συνέβη στην συνέχεια; Σύμφωνα με απαντητικό έγγραφο της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας προς της Βουλή, για το ξεμπάζωμα και μπάζωμα του τόπου του δυστυχήματος δεν προηγήθηκε εισαγγελική παραγγελία. Δηλαδή όλες οι ενέργειες έγιναν χωρίς την έγκριση του Εισαγγελέα. Ενώ λοιπόν η έρευνα ήταν σε εξέλιξη και είχε ήδη επιληφθεί η Αστυνομία, η Πυροσβεστική και ο αρμόδιος Εισαγγελέας, δόθηκε παράνομα εντολή να αλλοιωθεί ο τόπος του εγκλήματος. Να καταστραφούν τα δείγματα του εδάφους και να πεταχτούν τα οστά των νεκρών σε άλλα οικόπεδα, χιλιόμετρα μακριά.

Ποιος έδωσε την εντολή; Ποιος παρενέβη στο έργο της Δικαιοσύνης; Ποιος σφετερίστηκε την εξουσία και τις αρμοδιότητες της Δικαιοσύνης; Το επιτελικό κράτος! Οι κατοικοεδρεύοντες τότε στο Μαξίμου, Μητσοτάκης, Γεραπετρίτης, Τριαντόπουλος.

 Πολιτικός Αναλυτής, skouterisd@gmail.com, https://www.facebook.com/dimitris.skouteris.94 , @dim1956.bsky.social, @skouterisd, https://skouterisd.webnode.gr/oikonomia/

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ (1)

 Η πρόταση του Συλλόγου Συγγενών θυμάτων των Τεμπών για την προανακριτική ξεγυμνώνει την πολιτική ανεπάρκεια, κομμάτων και πολιτικών. 

Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης

Δείτε ΕΔΩ ολόκληρη την πρόταση των 72 σελίδων

Η πρόταση κατατέθηκε στη Βουλή την Πέμπτη (5/6), με τις υπογραφές 32 βουλευτών από την Ελληνική Λύση, τη Νίκη, την Πλεύση Ελευθερίας και το Κίνημα Δημοκρατίας.

Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ,  η Νέα Αριστερά «πετάνε αητό»; Επιμένουν-όσοι έχουν καταθέσει- στις δικές τους προτάσεις κόντρα στη εκπεφρασμένη βούληση της κοινωνίας; Η πολιτική μυωπία-ο πολιτικός επαρχιωτισμός σε όλο του το μεγαλείο. Να τις αποσύρουν και να στηρίξουν όλοι μαζί την συγκεκριμένη πρόταση του Συλλόγου.

Η πρόταση των συγγενών των θυμάτων στρέφεται κατά των ακόλουθων 11 πολιτικών:

Ø του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη,

Ø του πρώην υπουργού Υποδομών Κώστα Καραμανλή και των υφυπουργών του,

Ø Γιάννη Κεφαλογιάννη,

Ø Γιώργου Καραγιάννη,

Ø Μιχάλη Παπαδόπουλου,

Ø του πρώην υπουργού Υποδομών και νυν Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη,

Ø του πρώην υφυπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων Γιάννη Τσακίρη,

Ø της πρώην υφυπουργού Υγείας Ζωής Ράπτη,

Ø του πρώην υπουργού Υγείας Θάνου Πλεύρη,

Ø του πρώην αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Νίκου Παπαθανάση

Ø του πρώην υπουργού Υποδομών της περιόδου ΣΥΡΙΖΑ Χρήστου Σπίρτζη.

Μέσω της πρότασης οι συγγενείς των θυμάτων ζητούν τη σύσταση της επιτροπής ώστε να διερευνηθούν κακουργήματα (και όχι πλημμελήματα) όπως:

v της εσχάτης προδοσίας,

v της ανθρωποκτονίας από ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή,

v της πρόκλησης βαριάς σωματικής βλάβης από ενδεχόμενο δόλο,

v της κακουργηματικής έκθεσης,

v της απιστίας σε βαθμό κακουργήματος.

 «Καλούμε τους βουλευτές, ανεξαρτήτως κόμματος και πολιτικής τοποθέτησης, να στηρίξουν την πρότασή μας υπερψηφίζοντάς την, ως οφείλουν, ώστε να επιτευχθεί :

•     η προάσπιση του κράτους δίκαιου και της δημοκρατίας,
•     η αποκατάσταση της δικαιοσύνης και
•     η κοινωνική ειρήνη,

 οι οποίες έχουν διασαλευτεί μέσω του πλήθους των ποινικά ερευνητέων πράξεων και παραλείψεων που οδήγησαν στο έγκλημα των Τεμπών και στη μετέπειτα συγκάλυψή του» αναφέρει χαρακτηριστικά η κα Καρυστιανού.

Όσο για τους χαρακτηρισμούς του κυβερνητικού φερέφωνου-που ακούει στο όνομα Π. Μαρινάκης- περί «ηθικού και πολιτικού κατήφορου  / χυδαίας απόπειρας εκμετάλλευσης / άθλιες απόπειρες εργαλειοποίησης» επιστρέφονται μετά βδελυγμίας και στον ίδιο και στον πρωθυπουργό του και στα μέλη της κυβέρνησης της ΝΔ. Να του θυμίσουμε του κυρίου υπεράνω ηθικής την φράση του: « «Τσίπρα, αν ζούσαμε στον εμφύλιο από εμένα θα πήγαινες».

Να του θυμίσουμε ότι και μόνον για τις παρεμβάσεις και την αλλοίωση στοιχείων στο χώρο της τραγωδίας είναι ένοχοι. Να του θυμίσουμε ότι με ανακοίνωσή τους στις 7 Μαρτίου 2023, έξι μέλη του ΔΣ της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων καταγγέλλουν ότι η επιστολή του πρωθυπουργού και επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας Κυριάκου Μητσοτάκη προς τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ισίδωρο Ντογιάκο σχετικά με τη δικαστική διερεύνηση του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη αποτελεί «ευθεία παραβίαση» της αρχής της διάκρισης των εξουσιών, όπως αυτή κατοχυρώνεται από το άρθρο 26 του Συντάγματος. 

 τις παρεμβάσεις Μητσοτάκη στον Εισαγγελέα Αρείου Πάγου.  

 

ΓΕΩΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (2): Σκάκι Υπερδυνάμεων: Ποιος θα κάνει το Ματ;

                                  Σκάκι Υπερδυνάμεων: Ποιος θα κάνει το Ματ;

(ΗΠΑ-ΚΙΝΑ-ΙΝΔΙΑ-ΡΩΣΙΑ)

Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης^*

 

Σε έναν κόσμο όπου η διεθνής πολιτική εξελίσσεται σε μια ιδιότυπη παρτίδα σκάκι, τέσσερις παίκτες κυριαρχούν στη γεωπολιτική σκακιέρα: οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα, η Ινδία και η Ρωσία. Κάθε μία από αυτές τις υπερδυνάμεις έχει διαφορετικό στυλ παιχνιδιού — άλλες επιλέγουν την επίθεση, άλλες την άμυνα, κάποιες περιμένουν με στρατηγική υπομονή, ενώ ορισμένες δεν έχουν αποφασίσει ακόμα ποια θέση κατέχουν στην παρτίδα.

ΗΠΑ: Η Πράξη Πάνω από τη Σκέψη

Η Αμερική είναι το κράτος της δράσης. Η στρατηγική της, ακόμα και όταν φαίνεται παρορμητική ή πρόχειρη, κινείται με βάση τη λογική της ισχύος και της πρωτοβουλίας. Από την εισβολή στο Ιράκ το 2003 μέχρι τον εμπορικό πόλεμο με την Κίνα επί διακυβέρνησης Τραμπ, οι ΗΠΑ παραμένουν πιστές στο δόγμα της «πρώτα πράττω, μετά σκέφτομαι». Είναι η υπερδύναμη που προτιμά να κινείται γρήγορα και να διορθώνει στην πορεία, παρά να παραμένει ακίνητη υπό τον φόβο της αποτυχίας.

Ωστόσο, αυτή η στρατηγική εμπεριέχει και κινδύνους: συχνά προκαλεί αντιδράσεις, ανατροπές συμμαχιών, ακόμα και στρατηγικά λάθη. Η εμμονή της Ουάσινγκτον με την άμεση επίτευξη αποτελεσμάτων και την παγκόσμια ηγεμονία καθιστά δύσκολη τη διαχείριση των μακροπρόθεσμων συνεπειών. Η Αμερική, με όλα τα πλεονεκτήματα της ισχύος της, σπανίως σταματά για να αναρωτηθεί «με τι κόστος;».

Κίνα: Ο Δάσκαλος της Στρατηγικής

Η Κίνα είναι ο μεγάλος δάσκαλος του σκακιού. Η στρατηγική της βασίζεται στην παρατήρηση, στον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και στη διακριτική αλλά σταθερή υλοποίηση. Όταν τελικά κινείται, ο κόσμος μένει άφωνος — είτε πρόκειται για την κατασκευή τεχνολογικών μητροπόλεων όπως το Σεντζέν, είτε για την ανάπτυξη τεχνητής νοημοσύνης που προκαλεί πανικό στη Wall Street, όπως το DeepSeek.

Η ικανότητα της Κίνας να σκέφτεται και να δρα σε αρμονία αποτελεί το κύριο στρατηγικό της πλεονέκτημα. Δεν επηρεάζεται εύκολα από εξωτερικές πιέσεις και παραμένει σταθερά προσανατολισμένη στους εθνικούς της στόχους. Στο παιχνίδι ισχύος με τις ΗΠΑ, η Κίνα δεν επιδιώκει απλώς να ανταγωνιστεί. Σκοπεύει αρχικά να υποκαταστήσει, έως ότου τελικά επικρατήσει με στόχο  να προσφέρει μια εναλλακτική μορφή παγκόσμιας ηγεσίας που βασίζεται στην οικονομική επιρροή, την τεχνολογική καινοτομία και την πολιτισμική αυτοπεποίθηση.

Ινδία: Παγιδευμένη στη Σκέψη

Η Ινδία αποτελεί ένα παράδοξο στη διεθνή σκακιέρα. Είναι μια χώρα γεμάτη δυνατότητες, με πληθυσμιακό μέγεθος, δημογραφικά πλεονεκτήματα και τεράστιο πνευματικό απόθεμα. Ωστόσο, συχνά δείχνει ανίκανη να μετατρέψει τη στρατηγική σκέψη σε ουσιαστική κίνηση. Τα μεγαλόπνοα προγράμματα όπως το "Make in India" ή το "Startup India" μένουν ημιτελή, παγιδευμένα από τη γραφειοκρατία και την πολιτική ατολμία.

Η στάση της Ινδίας απέναντι στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια ενίσχυσε αυτή την εικόνα υποχωρητικότητας. Η διαχείριση των δασμών από την κυβέρνηση Μόντι κατά την περίοδο Τραμπ χαρακτηρίστηκε από παραχωρήσεις χωρίς ουσιαστικά ανταλλάγματα, φανερώνοντας αδυναμία στη διαπραγμάτευση και απώλεια στρατηγικής αυτονομίας. Από το θάρρος της εποχής Μανμόχαν Σινγκ το 2008 — όταν αρνήθηκε να υπογράψει το NPT και εξασφάλισε ιστορική εξαίρεση για την πυρηνική Ινδία — η χώρα δείχνει να έχει απομακρυνθεί από τη διεκδικητική της στάση.

Το πιο ανησυχητικό; Η εσωτερική δημοκρατική διάβρωση. Η συγκέντρωση εξουσίας, η φίμωση της αντιπολίτευσης και η απομάκρυνση από τη θεσμική λογοδοσία έχουν αποδυναμώσει τη φωνή της Ινδίας στη διεθνή σκηνή. Αν συνεχίσει έτσι, κινδυνεύει να μετατραπεί από ανερχόμενη υπερδύναμη σε εξαρτημένο κράτος — ένα πιόνι, όχι παίκτης, στη γεωπολιτική σκακιέρα.

Ρωσία: Η Στρατηγική Ευελιξία της Αντίστασης

Η Ρωσία είναι ο πιο «απρόβλεπτος» παίκτης του παιχνιδιού. Κινείται με βάση τον ρεαλισμό, τη γεωπολιτική αντίληψη περί «ρωσικού χώρου» και τη βαθιά ιστορική της μνήμη. Η Μόσχα αντιδρά με ένταση σε οποιαδήποτε δυτική επέκταση, ιδιαίτερα μέσω του ΝΑΤΟ, και εφαρμόζει  στρατηγική υβριδικής ισχύος που  περιλαμβάνει έναν πολύπλοκο συνδυασμό στρατιωτικών, πολιτικών, οικονομικών, πληροφοριακών και τεχνολογικών μεθόδων, που στοχεύουν στην επίτευξη γεωπολιτικών στόχων χωρίς να καταφεύγουν πάντα σε έναν συμβατικό πόλεμο.

Η πολύπλοκη στρατηγική της δηλαδή συνδυάζει:

1.     Βαθιά γεωπολιτική ανάλυση που προέρχεται από ιστορική εμπειρία και αντίληψη εθνικών συμφερόντων.

2.     Προσεκτικά υπολογισμένες κινήσεις που συχνά εφαρμόζονται σταδιακά και με υβριδικούς τρόπους.

3.     Ικανότητα προσαρμογής σε μεταβαλλόμενες συνθήκες, όπως φαίνεται από την ενεργειακή της πολιτική έναντι της ΕΕ.

4.     Μακροπρόθεσμη στρατηγική που βασίζεται σε σταθερούς πυλώνες (αντίσταση στη Δυτική επέκταση, προστασία "ρωσικού χώρου").

Η Ρωσία μπορεί να μην είναι τόσο συστηματική όσο η Κίνα στον τρόπο που "σκέφτεται και μετά κινείται", αλλά σίγουρα δεν δρα χωρίς βαθιά στρατηγική σκέψη. Ταυτόχρονα, διατηρεί μια ιδιαίτερη ρωσική προσέγγιση που συνδυάζει ρεαλισμό, υπομονή και την ικανότητα να αξιοποιεί γεωπολιτικές ευκαιρίες όταν αυτές εμφανίζονται.

Στο Τέλος του Παιχνιδιού

Η γεωπολιτική σκακιέρα αλλάζει. Η εποχή της μονοπολικότητας έχει τελειώσει και ο κόσμος βαδίζει προς μια νέα ισορροπία. Σε αυτή την παρτίδα, το ποιος θα κάνει «ματ» εξαρτάται όχι μόνο από τη στρατιωτική ή οικονομική ισχύ, αλλά και από τη φιλοσοφία της στρατηγικής:

• Η Αμερική χρειάζεται να μάθει να σκέφτεται πριν ενεργήσει.
• Η Ινδία πρέπει να ξεφύγει από την ακινησία και να διεκδικήσει δυναμικά τον ρόλο της.
• Η Κίνα προχωρά αθόρυβα αλλά αποφασιστικά προς την ηγεσία του μέλλοντος.
• Η Ρωσία παίζει σκληρά, υπενθυμίζοντας στον κόσμο ότι η ισχύς έχει πολλές μορφές.

Βεβαίως το σκάκι των υπερδυνάμεων δεν έχει σαφείς κανόνες, αλλά έχει ξεκάθαρους στόχους: κυριαρχία, επιρροή, επιβίωση. Ο χρόνος για αναμονή έχει τελειώσει. Όποιος δεν κάνει την κίνησή του, κινδυνεύει να μείνει εκτός παιχνιδιού. Ιδίως μετά την έλευση της τεχνητής νοημοσύνης, της ρομποτικής, της κβαντικής επιστήμης και της βιοτεχνολογίας. Οι τεχνολογίες αυτές δεν αλλάζουν απλώς τον τρόπο που παράγουμε, καταναλώνουμε ή επικοινωνούμε· αλλάζουν τις ίδιες τις σχέσεις ισχύος και τα θεμέλια της παγκόσμιας πολιτικής και οικονομίας.

Η επόμενη παρτίδα δεν θα είναι φιλική. Δεδομένου δε ότι ο κόσμος διασπάται ξανά: αυτή τη φορά όχι απλώς σε Βορρά και Νότο, αλλά σε χώρες που «παράγουν» τεχνολογίες και σε χώρες που τις «καταναλώνουν». Ιδού η νέα κυρίαρχη ΑΝΤΙΘΕΣΗ.

 

* Πολιτικός  Αναλυτής, 

skouterisd@gmail.com, https://www.facebook.com/dimitris.skouteris.94 , @dim1956.bsky.social, @skouterisd,    https://skouterisd.blogspot.com

Γεωοικονομική και Τεχνολογική Ανατροπή

 Βιώνουμε την τελευταία καταιγίδα πριν τη Νέα Ισορροπία; Η Γεωοικονομική και Τεχνολογική Ανατροπή στον 21ο Αιώνα

                     (από την παραγωγή/Production στην Κατανάλωση/Consumption)

                Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης

Ζούμε σε μια εποχή βαθιάς και ταυτόχρονα ασαφούς μετάβασης. Οι  κάθε είδους κύκλοι της σε αποδρομή σημερινής παγκόσμιας κοινωνίας συγκρούονται με τους νέους τεχνολογικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς, δημιουργώντας έναν εκρηκτικό συνδυασμό πίεσης, μεταμόρφωσης και αστάθειας. Σύμφωνα με κάποιες προσεγγίσεις, η ιστορία που βιώνουμε σήμερα δεν είναι η αρχή μιας καταιγίδας, αλλά η τελευταία πριν από τη νέα «ηρεμία». Όμως αυτή η ηρεμία, όταν έρθει, δεν θα θυμίζει τίποτα από το παρελθόν.

Η αμερικανική υπερδύναμη, επαναπροσδιορίζει τη στρατηγική της: απομπλέκεται από μακροχρόνιες στρατιωτικές δεσμεύσεις, περιορίζει την οικονομική της έκθεση και επανεξετάζει τις εμπορικές σχέσεις, ιδίως με την Κίνα. Αυτός ο στρατηγικός ανασχεδιασμός συνδέεται άρρηκτα με τη νέα πραγματικότητα της τεχνολογικής επανάστασης: την έλευση της τεχνητής νοημοσύνης, της ρομποτικής, της κβαντικής επιστήμης και της βιοτεχνολογίας. Οι τεχνολογίες αυτές δεν αλλάζουν απλώς τον τρόπο που παράγουμε, καταναλώνουμε ή επικοινωνούμε· αλλάζουν τις ίδιες τις σχέσεις ισχύος και τα θεμέλια της παγκόσμιας πολιτικής και οικονομίας.

Τεχνολογία και Γεωοικονομία: Νέοι Παίκτες, Νέες Ανισότητες

Η τεχνητή νοημοσύνη (AI) και η ρομποτική μετασχηματίζουν τα παραγωγικά συστήματα με ρυθμούς που θυμίζουν τη βιομηχανική επανάσταση – αλλά σε πολύ συντομότερο χρονικό διάστημα. Η ικανότητα μιας χώρας να ενσωματώσει την AI στις υποδομές της –στη βιομηχανία, τις υπηρεσίες, την άμυνα– μετατρέπεται σε παράγοντα γεωοικονομικής ισχύος. Όσες χώρες δεν μπορούν να συμβαδίσουν με την τεχνολογική ταχύτητα, κινδυνεύουν να παγιδευτούν σε έναν νέο τύπο εξάρτησης: όχι πλέον από πρώτες ύλες, αλλά από τεχνολογίες που ελέγχουν τα δεδομένα, τους αλγόριθμους και την υπολογιστική ισχύ.

Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, η χρήση AI και ρομποτικής στη συντήρηση -κυρίως βιομηχανικού εξοπλισμού- μπορεί να μειώσει τις απρόβλεπτες διακοπές λειτουργίας, οι οποίες κοστίζουν στις κορυφαίες παγκόσμιες εταιρείες έως και 1,4 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Παράλληλα, η Κίνα επενδύει σημαντικά σε ανθρωποειδή ρομπότ με τεχνητή νοημοσύνη για να αντιμετωπίσει προκλήσεις όπως οι εμπορικές εντάσεις αλλά και την μείωση του παραγωγικού πληθυσμού της.

Η κβαντική τεχνολογία, παρά την ακόμα πρώιμη εφαρμογή της, υπόσχεται να ανατρέψει πλήρως τα μοντέλα Κυβερνοασφάλειας, κρυπτογράφησης, ακόμα και επιστημονικής έρευνας. Οι χώρες που επενδύουν σοβαρά σε αυτόν τον τομέα (ΗΠΑ, Κίνα, Ισραήλ, Ε.Ε.) αποκτούν ένα στρατηγικό πλεονέκτημα που δύσκολα θα καλυφθεί από τους υπόλοιπους. Η κβαντική υπολογιστική αναμένεται να προσθέσει πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια στην παγκόσμια οικονομία μεταξύ 2025 και 2035, με εφαρμογές σε τομείς όπως η φαρμακευτική, η χημεία και η ασφάλεια. Η ανάπτυξη κβαντικών υπολογιστών και η δημιουργία σχετικού λογισμικού αποτελούν βασικούς πυλώνες αυτής της εξέλιξης.

Η βιοτεχνολογία - με την πανδημία COVID-19 να λειτουργεί ως καταλύτης- αποκτά πρωταγωνιστικό ρόλο σε ζητήματα ασφάλειας, δημόσιας υγείας, γεωοικονομίας. Η βιοτεχνολογία, με εκτιμώμενη αξία συναλλαγών 1,68 τρισεκατομμυρίων δολαρίων το 2024, προβλέπεται να φτάσει τα 3,54 τρισεκατομμύρια δολάρια έως το 2033, με ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 9,18%. Αυτή η ανάπτυξη οφείλεται στην αυξανόμενη ζήτηση για θεραπείες σπάνιων ασθενειών και στην πρόοδο σε τομείς όπως η γενετική μηχανική και η συνθετική βιολογία Ο έλεγχος της παραγωγής εμβολίων, γονιδιακών θεραπειών ή βιοτεχνολογικών προϊόντων έχει μετατραπεί σε εργαλείο ήπιου, αλλά καθοριστικού, γεωπολιτικού εκβιασμού.

Ο κόσμος διασπάται ξανά: αυτή τη φορά όχι απλώς σε

Βορρά και Νότο, αλλά σε χώρες που «παράγουν»

τεχνολογίες και σε χώρες που τις «καταναλώνουν». 

         Ιδού η νέα κυρίαρχη ΑΝΤΙΘΕΣΗ

 

Οικονομία, Πολιτική και Πολιτισμός: Ποιος Ορίζει τους Κανόνες;

Η τεχνολογική υπεροχή οδηγεί, αναπόφευκτα, σε άνιση ανταλλαγή. Οι χώρες που εξάγουν τεχνολογίες επιβάλλουν και τους όρους χρήσης τους, τους κανονισμούς, ακόμα και τα ηθικά ή πολιτιστικά πλαίσια εντός των οποίων επιτρέπεται η χρήση τους. Αυτό το είδος "ψηφιακού ιμπεριαλισμού" δεν είναι απλώς οικονομικό· είναι πολιτισμικό, πολιτικό και θεσμικό.

Η άνιση πρόσβαση στην τεχνολογική γνώση εντείνει τις παγκόσμιες ανισότητες. Ταυτόχρονα, δημιουργεί πολιτικές εντάσεις στο εσωτερικό των κρατών, καθώς ευρείες κοινωνικές ομάδες περιθωριοποιούνται από τη νέα ψηφιακή οικονομία, είτε λόγω έλλειψης δεξιοτήτων είτε λόγω μετατόπισης των κέντρων εργασίας. Οι «πολιτισμικοί πόλεμοι» στις ΗΠΑ και την Ευρώπη συνδέονται σε μεγάλο βαθμό με αυτές τις βαθύτερες τεχνολογικές και οικονομικές μεταβολές.

Η παγκόσμια οικονομία, που επί δεκαετίες στηρίχτηκε στο εμπόριο χαμηλού κόστους και στην ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων, εισέρχεται σε φάση ανασυγκρότησης. Η επαναβιομηχάνιση, η περιφερειοποίηση της παραγωγής (π.χ. reshoring), αλλά και η γεωοικονομική στρατηγική των δασμών είναι ενδείξεις μιας τάσης αποσύνδεσης από την παγκοσμιοποίηση όπως τη γνωρίσαμε. Ο ελεύθερος εμπορικός φιλελευθερισμός υποχωρεί απέναντι στον τεχνοκρατικό οικονομικό εθνικισμό.

Η Μετάβαση σε Μια Νέα Παγκόσμια Τάξη

Η τεχνολογική μετάβαση και η γεωοικονομική αναδιανομή ισχύος συντελούνται ταυτόχρονα, οδηγώντας σε κρίσεις κατανόησης, στρατηγικής και θεσμών. Τα παλιά μοντέλα συνεργασίας –πολυμερής διπλωματία, διεθνείς οργανισμοί, παγκόσμιο εμπόριο– φθίνουν, όχι επειδή δεν είναι αναγκαία, αλλά επειδή δεν ανταποκρίνονται στη νέα πολυπλοκότητα.

Η νέα παγκόσμια τάξη που διαμορφώνεται δεν είναι ακόμη σταθερή. Κυριαρχείται από αντιφατικές δυνάμεις: απομόνωση και διασύνδεση, εθνικισμός και αλληλεξάρτηση, καινοτομία και φόβος. Αυτή η ασάφεια είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα των μεταβατικών περιόδων. Η ιστορία δείχνει ότι τέτοιες περίοδοι τελειώνουν είτε με σύγκρουση είτε με ανασυγκρότηση. Το ζητούμενο σήμερα δεν είναι απλώς η τεχνολογική υπεροχή, αλλά η ικανότητα να διαμορφωθούν νέοι θεσμοί και νέες πολιτικές κουλτούρες που να ανταποκρίνονται στις προκλήσεις του 21ου αιώνα.

Από την Ανισότητα στην Ευθύνη

Η πρόκληση για τον κόσμο δεν είναι μόνο πώς θα κατανεμηθεί η ισχύς, αλλά πώς και πού θα κατευθυνθεί η ευθύνη. Η εποχή που έρχεται απαιτεί νέα ισορροπία ανάμεσα στην τεχνολογική δύναμη και την ηθική χρήση της, ανάμεσα στην οικονομική αποτελεσματικότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη. Αν η καταιγίδα που ζούμε είναι η τελευταία, τότε είναι στο χέρι μας η επόμενη φάση να μην είναι απλώς η «ηρεμία», αλλά η δημιουργική ειρήνη.

Πολιτικός  Αναλυτής, 

skouterisd@gmail.com, https://www.facebook.com/dimitris.skouteris.94 , @dim1956.bsky.social, @skouterisd,    https://skouterisd.blogspot.com

 

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ 1.

     Η ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΕΙ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΤΗ             ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ (AI) 

    ΣΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ. 

    ΑΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΠΩΣ Ο ΤΡΑΜΠ.

Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης

 I HAVE A DREAM….

Να προλάβει η πατρίδα μας την επανάσταση της ΑΙ. Ας μην χάσουμε και αυτήν την επανάσταση, όπως χάσαμε την Βιομηχανική. Στις ΗΠΑ ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ εξέδωσε εκτελεστικό διάταγμα για την ενσωμάτωση της Τεχνητής Νοημοσύνης στο εκπαιδευτικό σύστημα της Αμερικής από το Νηπιαγωγείο έως το Λύκειο. Η πρωτοβουλία στοχεύει στο να καταστήσει τη γνώση της Τεχνητής Νοημοσύνης τόσο θεμελιώδη όσο η ανάγνωση και τα μαθηματικά — διασφαλίζοντας ότι οι σημερινοί μαθητές δεν είναι απλώς καταναλωτές τεχνολογίας, αλλά μελλοντικοί δημιουργοί και ηγέτες σε έναν κόσμο που βασίζεται στην Τεχνητή Νοημοσύνη.
Τι προτείνει το Εκτελεστικό Διάταγμα ΤΡΑΜΠ
Στο επίκεντρο αυτής της εντολής βρίσκεται μια νεοσύστατη ομοσπονδιακή ομάδα εργασίας. Αυτή η ομάδα θα είναι υπεύθυνη για την καθοδήγηση του τρόπου με τον οποίο η Τεχνητή Νοημοσύνη θα εισαχθεί στα σχολεία, πώς θα πρέπει να είναι το πρόγραμμα σπουδών και πώς οι φορείς του ιδιωτικού τομέα σε συνεργασία με αντίστοιχους του δημοσίου τομέα μπορούν να υποστηρίξουν αυτή τη μετάβαση. Η εστίαση δεν είναι μόνο ακαδημαϊκή - είναι στρατηγική, με στόχο την ευθυγράμμιση της εκπαίδευσης με μακροπρόθεσμους οικονομικούς-παραγωγικούς και τεχνολογικούς στόχους.
Μία από τις κύριες οδηγίες είναι η ανάπτυξη ειδικών μαθημάτων και προγραμμάτων πιστοποίησης για την Τεχνητή Νοημοσύνη, ξεκινώντας από το σχολικό επίπεδο. Αυτό σημαίνει ότι οι νέοι μαθητές θα έχουν πλέον πρόσβαση σε δομημένο περιεχόμενο σχετικά με το πώς λειτουργεί η Τεχνητή Νοημοσύνη, πώς επηρεάζει τη ζωή τους και πώς μπορούν να την αξιοποιήσουν για μελλοντικές σταδιοδρομίες.
Το σχέδιο αναγνωρίζει επίσης ότι καμία αλλαγή δεν μπορεί να συμβεί χωρίς εκπαιδευτικούς. Αναμένεται να εφαρμοστούν ειδικά προγράμματα χρηματοδότησης και κατάρτισης για να βοηθήσουν τους εκπαιδευτικούς να αισθάνονται σίγουροι χρησιμοποιώντας εργαλεία Τεχνητής Νοημοσύνης και διδάσκοντας θέματα που σχετίζονται με την Τεχνητή Νοημοσύνη. Είτε πρόκειται για σχεδιασμό μαθημάτων με Τεχνητή Νοημοσύνη είτε για την υποστήριξη των μαθητών στην κατανόηση της αλγοριθμικής σκέψης, οι εκπαιδευτικοί θα είναι εξοπλισμένοι για να ηγηθούν από την πρώτη γραμμή.
Για να εμπνεύσει τη δημιουργικότητα και την πρακτική μάθηση, ξεκινά ένας εθνικός διαγωνισμός Τεχνητής Νοημοσύνης. Αυτός θα επιτρέψει σε μαθητές σε όλη τη χώρα να παρουσιάσουν τα έργα τους, να κερδίσουν αναγνώριση και να έρθουν σε επαφή από νωρίς με το πώς η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην επίλυση προβλημάτων στον πραγματικό κόσμο.
Γιατί αυτό έχει σημασία—και γιατί αμφισβητείται
Η εντολή αντικατοπτρίζει μια σαφή πεποίθηση ότι το μελλοντικό εργατικό δυναμικό πρέπει να είναι εξοικειωμένο με την Τεχνητή Νοημοσύνη. Οι υποστηρικτές υποστηρίζουν ότι η έγκαιρη έκθεση είναι το κλειδί για να παραμείνουν οι ΗΠΑ παγκοσμίως ανταγωνιστικές. Κάνοντας την εκπαίδευση στην Τεχνητή Νοημοσύνη προσβάσιμη από νεαρή ηλικία, η χώρα μπορεί να δημιουργήσει έναν πιο ενημερωμένο, καινοτόμο πληθυσμό, έτοιμο να αντιμετωπίσει τις μελλοντικές προκλήσεις.
Ωστόσο, η πρωτοβουλία δεν έρχεται χωρίς κριτική. Κάποιοι ανησυχούν για την ετοιμότητα των σχολείων, ιδίως εκείνων που βρίσκονται σε υποεξυπηρετούμενες περιοχές, να υιοθετήσουν τέτοιες αλλαγές. Άλλοι εκφράζουν ανησυχίες για την εισαγωγή της τεχνολογίας στις τάξεις χωρίς να υπάρχει βαθύτερη κατανόηση των μακροπρόθεσμων επιπτώσεών της στη μάθηση και την ανάπτυξη.

Συνοπτικά:

• Η Τεχνητή Νοημοσύνη ως Βασικό Μάθημα : Η πρωτοβουλία στοχεύει να καταστήσει την τεχνητή νοημοσύνη θεμελιώδες μέρος της σχολικής εκπαίδευσης—όπως ακριβώς τα μαθηματικά ή οι φυσικές επιστήμες.
• Η προσέγγιση με επίκεντρο τον εκπαιδευτικό : Η χρηματοδότηση και η εκπαίδευση των εκπαιδευτικών αποτελεί βασικό μέρος του σχεδίου, διασφαλίζοντας ότι δεν θα μείνουν πίσω καθώς η Τεχνητή Νοημοσύνη εισέρχεται στην τάξη.
• Η ενθάρρυνση της Καινοτομίας : Ένας εθνικός διαγωνισμός Τεχνητής Νοημοσύνης θα δώσει στους μαθητές μια πλατφόρμα για να πειραματιστούν, να δημιουργήσουν και να ηγηθούν.
• Η εκπαίδευση που Προετοιμάζει το Μέλλον : Η εντολή ευθυγραμμίζει την εκπαίδευση με τις εξελισσόμενες απαιτήσεις της αγοράς εργασίας και τις παγκόσμιες τεχνολογικές τάσεις.
• Οι ανησυχίες σχετικά με την Ισότητα και την Πρόσβαση : Αν και φιλόδοξη, η επιτυχία αυτής της πολιτικής θα εξαρτηθεί από το πόσο καλά αντιμετωπίζει τα κενά πόρων μεταξύ των σχολείων.

Αυτή η κίνηση για την εισαγωγή της Τεχνητής Νοημοσύνης στις τάξεις μπορεί να αναδιαμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά μαθαίνουν και σκέφτονται. Η μέγιστη επιτυχία της θα έγκειται στην στη διασφάλιση ότι κανένας μαθητής δεν θα μείνει πίσω στον αγώνα προς ένα μέλλον που βασίζεται στην τεχνολογία.
Αναρωτιέμαι αν η περίφημη Συμβουλευτική Επιτροπής μας για την Τεχνητή Νοημοσύνη, στην οποία προεδρεύει ο καθηγητής Κωνσταντίνος Δασκαλάκης του ΜΙΤ  θα υποβάλλει κάποιο παρόμοιο σχεδιασμό. Αναρωτιέμαι αν το πολιτικό προσωπικό της χώρας έχει ασχοληθεί με το ζήτημα αξιοποίησης της ΑΙ, αν το έχουν συμπεριλάβει στον προγραμματικό τους λόγο, αν οι διάφοροι μηχανισμοί (Υπουργεία-ΝΠΔΔ-Νοσοκομεία-σχολεία-Περιφέρειες-Δήμοι) αξιοποιούν την ΑΙ. Αναρωτιέμαι ποια κονδύλια είτε από το ΕΣΠΑ είτε από το ΕΛΛΑΔΑ 2.0 (Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας) διατέθηκαν για Έρευνα και Ανάπτυξη εφαρμογών της ΑΙ.