ΗΠΑ (ΤΡΑΜΠ) ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΙΝΔΙΑΣ (ΜΟΝΤΙ)

                               Ο Ινδός Μόντι δεν σηκώνει το τηλέφωνο στον χορηγό 

                                      του Παγκόσμιου Νότου, τον Τραμπ

               Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης 

  Οι εκβιαστικοί δασμοί του 50% που επέβαλλε ο Τραμπ στην Ινδία τέθηκαν σε ισχύ την Τετάρτη, γεγονός που καθιστά την Ινδία μεταξύ των χωρών που πληρώνουν τους υψηλότερους δασμούς στον κόσμο. Ινδοί αξιωματούχοι προέτρεψαν τους πολίτες να αγοράζουν περισσότερα προϊόντα που κατασκευάζονται στη χώρα.

O «τιμωρητικός» δασμός +25% που επιβλήθηκε λόγω των αγορών ρωσικού πετρελαίου από την Ινδία προστίθεται στον προηγούμενο δασμό 25% του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ σε πολλά προϊόντα από την Ινδία. Αυξάνει τους συνολικούς δασμούς έως και 50% για αγαθά όπως ενδύματα, πολύτιμοι λίθοι και κοσμήματα, υποδήματα, αθλητικά είδη, έπιπλα και χημικά - μεταξύ των υψηλότερων που έχουν επιβληθεί από τις ΗΠΑ. Η ινδική κυβέρνηση εκτιμά ότι οι δασμοί θα επηρεάσουν τις εξαγωγές αξίας 48,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων. 

Η αιτιολογία επιβολής των πρόσθετων δασμών, σύμφωνα με αμερικανικές πηγές σχετίζονται με την αγορά ρωσικού πετρελαίου από την Ινδία αλλά και του ρόλου του Νέου Δελχί στην υποτιθέμενη-σύμφωνα με τον Τραμπ- προσπάθεια των BRICS να υπονομεύσουν το αμερικανικό δολάριο, αλλά και την μη αναγνώριση από το Νέο Δελχί του «αυτοαποκαλούμενου ρόλου» του Προέδρου των ΗΠΑ στην επίτευξη εκεχειρίας μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν.

Ο Ινδός πρωθυπουργό Ναρέντρα Μόντι, ο οποίος, σύμφωνα με γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung έχει αρνηθεί να απαντήσει σε τέσσερις κλήσεις του Πρόεδρου των ΗΠΑ Τραμπ. «Υπάρχουν ενδείξεις ότι ο Μόντι ένιωσε προσβεβλημένος» σύμφωνα με Ινδικές πηγές ενημέρωσης Η Ουάσινγκτον ήταν σίγουρη ότι θα μπορούσε να ασκήσει επιτυχώς για αυτήν στην Ινδία οικονομική ασφυξία.  Η Ινδία μέχρι τώρα δεν λυγίζει - κερδίζει.

Τα σχόλια του Ινδού ΥΠΕΞ

Καμία σχέση με τις ΗΠΑ πλέον! Τόσο η ιστορία όσο και η πραγματικότητα καταδεικνύουν επανειλημμένα ότι η Δύση δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για τα συμφέροντα της Ινδίας. Η υιοθέτηση μιας ανεξάρτητης και ρεαλιστικής προσέγγισης για την καλύτερη διαχείριση των σχέσεων Κίνας-Ινδίας και η πραγματική υλοποίηση του «χορού δράκου-ελέφαντα» των 2,8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων είναι η πιο σοφή πορεία δράσης σύμφωνα με τα εθνικά συμφέροντα της Ινδίας.

Η πραγματικότητα και ο επικοινωνισμός

Ο Τραμπ με τις Βραχυπρόθεσμες τακτικές του θα γευτεί τις συνέπειες  μακροπρόθεσμων απωλειών. Η αποξένωση της Ινδίας δεν έχει καμία στρατηγική σημασία μακροπρόθεσμα. Η γεωγραφία και η παγκόσμια επιρροή είναι με το μέρος της Ινδίας καθόσον: 6 δισεκατομμύρια > 340 εκατομμύρια αμερικανοί. Γιατί η Ινδία να παρακαλά για πρόσβαση στην αγορά των ΗΠΑ,  όταν ο Παγκόσμιος Νότος προσφέρει έξι (6) ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ καταναλωτές; Η Ινδία στρέφεται προς την Ασία, την Αφρική, τη Λατινική Αμερική - και κερδίζει.

Οι επιλογές της Ινδίας για συνεργασία μια μεγάλη βεντάλια που δυνατόν να περιλαμβάνει τις χώρες της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης, τους BRICS, αλλά και την Ρωσία και την Κίνα (ήδη ο Ινδός ΥΠΕΞ έστειλε το μήνυμα του «χορού δράκου-ελέφαντα» των 2,8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, δηλαδή την άμεση συνεργασία Κίνας-Ινδίας). Για παράδειγμα μια συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών Ινδίας- Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης θα μπορούσε να ανοίξει τεράστιες πόρτες εξαγωγών: φαρμακευτικά προϊόντα, μηχανήματα, ηλεκτρονικά. Επίσης η σχέση και με την  Ρωσία αλλά πλέον και με την Κίνα δεν είναι εφεδρική - είναι μια στρατηγική κίνηση.

Ήδη η Κίνα είναι έτοιμη να επαναλάβει τις αποστολές λιπασμάτων, σπάνιων γαιών και μηχανημάτων διάτρησης σηράγγων στην Ινδία, δήλωσε μια ινδική κυβερνητική πηγή σε δημοσιογράφους στο Νέο Δελχί.  Ο Ινδός Υπουργός Εξωτερικών  Τζαϊσανκάρ συναντήθηκε με τον Κινέζο Υπουργό Εξωτερικών Γουάνγκ Γι στο Νέο Δελχί για να συζητήσουν παγκόσμια και περιφερειακά ζητήματα. Ο Γουάνγκ διαβεβαίωσε τον Ινδό ομόλογό του ότι η Κίνα θα επανεκκινήσει αυτές τις κρίσιμες προμήθειες καθώς οι δύο χώρες προχωρούν προς την ομαλοποίηση των σχέσεών τους. Τελικά κερδισμένες οι ΗΠΑ του Τραμπ ή η Ινδία που στον αμερικανικό εκβιασμό απάντησαν με υπερήφανα ότι δεν κάνουν εκπτώσεις στην κυριαρχία. Αυτοί είναι οι κυρίαρχοι της χώρας τους και προφανώς είναι με την σωστή πλευρά της Ιστορίας.

Στα πλαίσια της συνάντησης των κρατών μελών του SCO που διεξάγεται στην Κίνα υπήρξε τριμερής συνάντηση των ηγετών Κίνας-Ρωσίας-Ινδίας. Δείτε τι καταγράφηκε:  Η Ρωσία και η Κίνα φέρνουν τεράστιους φυσικούς πόρους, η Ινδία και η Κίνα προσθέτουν ανθρώπινο κεφάλαιο και τεχνολογία, και μαζί τα τρία έθνη κατέχουν τα εργοστάσια, το πετρέλαιο αλλά και τις εξειδικευμένες Νέες γνώσεις σε τομείς όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη. Αναλυτές σημειώνουν ότι η συνέργεια του σχήματος Ρωσίας-Ινδίας-Κίνας θα αξιοποιηθεί περαιτέρω και στους BRICS και στον SCO. Θα προσφέρει μια ευρασιατική πλατφόρμα που «αντιτίθεται σε κάθε είδους ηγεμονία στην παγκόσμια πολιτική». Δυστυχώς δεν μπορούμε κάτι ανάλογο να πούμε για τις πολιτικές Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη-ΝΔ. Υποτιμά όλους μας το ότι ανεχόμαστε αυτά τα πολιτικά υπαλληλάκια που υπηρετούν την ντόπια και ξένη Ολιγαρχία.

Ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης- SCO - είναι ένας διεθνής οργανισμός που ιδρύθηκε το 2001. Τα μέλη του είναι η Ινδία, το Ιράν, το Καζακστάν, η Κίνα, το Κιργιστάν, η Ρωσία, το Τατζικιστάν, το Πακιστάν και το Ουζμπεκιστάν. Στις 4 Ιουλίου 2024, η Λευκορωσία εντάχθηκε επίσημα στον οργανισμό στη σύνοδο κορυφής της Αστάνα. Στα κράτη-παρατηρητές περιλαμβάνονται το Αφγανιστάν και η Μογγολία, ενώ στους εταίρους διαλόγου περιλαμβάνονται η Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, το Μπαχρέιν, η Αίγυπτος, η Καμπότζη, το Κατάρ, το Κουβέιτ, οι Μαλδίβες, η Μιανμάρ, το Νεπάλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Σαουδική Αραβία, η Τουρκία και η Σρι Λάνκα.

*Ο Δημήτρης Σκουτέρης είναι πολιτικός αναλυτής, skouterisd@gmail.com, https://www.facebook.com/dimitris.skouteris.94, @dim1956.bsky.social, @skouterisd, https://skouterisd.blogspot.com.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΟΥΛΑ ΜΟΥ

                        «Εύη, αγάπη μου: Νικήσαμε τη σκλήρυνση - 

                          Ηττηθήκαμε από τον καρκίνο

                                       ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ

Σήμερα 31 Αυγούστου 2025 μετράω 365 ημέρες χωρίς εσένα .

    Μωρό μου, 

   Αγάπη μου,

Αντί να είσαι όρθια και να χαμογελάς , εσύ που ξεχείλιζες από ζωή, έφυγες, πέρασες στο επέκεινα, πέρασες στο ΦΩΣ.    

Για την απώλεια σου ο πόνος μου αβάσταχτος, γροθιά στο στομάχι.  Έχασα εσένα, έχασα τον προσανατολισμό μου, έχασα τον άνθρωπό μου, έχασα το ταίρι μου, έχασα το μισό του ουρανού μου .

Σταμάτησες να ανασαίνεις, αλλά σταμάτησε και το δικό μου «οξυγόνο». 

Το οξυγόνο της αγάπης μας, αυτό το οξυγόνο που απλόχερα 23 χρόνια μου έδινε ζωή, μου έδινε την ευτυχία, μου έδινε το ερέθισμα να γίνομαι καλύτερος μήπως και αξιωνόμουν κάποτε και γινόμουν αντάξιος σου.

Ευούλα μου , αγγελούδι μου, χτες η ψυχούλα σου νομίζω ότι έλαβε παρηγοριά και ελπίδα, ότι η προσευχή και το μνημόσυνο που σου αφιερώθηκε στο Μοναστήρι του Αγίου Εφραίμ-του Αγιούλη σου-φανέρωσε την αγάπη και την φροντίδα των ζωντανών για εσένα. Τα φρόντισε όλα η Βάσω και μοιράζομαι μαζί σου αυτά που ανέφερε: 

"Τα πάντα έγιναν καθώς της άρμοζε,  με την παρουσία της ζωντανή, κοντά στον αγαπημένο της Άγιο Εφραίμ.

Ας είναι γελαστή και χαρούμενη εκεί κοντά στο Θεό και ας πρεσβεύει για τον αγαπημένο της, να σου δίνει δύναμη, κουράγιο,  ελπίδα της αιωνίας συνάντησης."

Ιδού και η εισφορά της Βάσως  (να την έχει καλά ο Άγιος μας, να είναι Θεοσκέπαστη)

Αστεράκι μου,

Θυμάσαι που σχεδιάζαμε να γράψουμε το βιβλίο για την αγάπης μας; Θέλαμε να δείξουμε πώς η Αγάπη μας βοήθησε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας που κουβαλούσες από τα 14 σου χρόνια. Πώς η Αγάπη μας ήταν το κίνητρο να δώσεις την μάχη του δύσκολου αγώνας της  αποκατάστασης , όσες φορές χρειάστηκε-και δεν ήταν μόνον μία. Ε...λοιπόν το βιβλίο μας είναι σχεδόν έτοιμο. Τίτλος του: 

           Εύη, αγάπη μου: Νικήσαμε τη σκλήρυνση - Ηττηθήκαμε από τον καρκίνο

Θα κυκλοφορήσει με την μορφή e book και θα συμπεριλαμβάνει το τραγούδι σου, με τις δύο εκτελέσεις-του Κώστα Μαυρόπουλου και του Νίκου Καραμπάση- που πολύ τους ευχαριστώ. 

 

ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΕΛΠΙΔΑΣ

       Η ΕΛΠΙΔΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΛΑΣΚΑΣ

Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης 

Η πρόσφατη σύνοδος κορυφής στην Αλάσκα μεταξύ του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν σηματοδοτεί μια πιθανή καμπή και στην παγκόσμια γεωπολιτική και στον πόλεμο στην Ουκρανία. Όπως αναφέρουν αξιόπιστοι αναλυτές ο Τραμπ φαίνεται να ετοιμάζει το έδαφος για μια ριζοσπαστική αλλαγή στην προσέγγισή του, προκαλώντας ανησυχία σε Κίεβο, Βρυξέλλες, ΝΑΤΟ. Η συζήτηση πιθανόν να άγγιξε και τη στρατηγική σχέση της Ρωσίας με τους BRICS, δεδομένου ότι πλέον γίνεται λόγος για "Επανάληψη της Στρατηγικής Σχέσης" των δύο υπερδυνάμεων.

ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ

• Άμεσος Διάλογος & Αμοιβαία Βοήθεια: Κατά την συνάντηση των δύο ηγετών στο κόκκινο χαλί ακούστηκε ο διάλογος: Πούτιν «Είμαι εδώ για να σας βοηθήσω», με τον Τραμπ να ανταποκρίνεται: «Θα σε βοηθήσω». Αυτή η ανταλλαγή υπογράμμισε μια πρακτική, αμοιβαία αναγνώριση συμφερόντων.
• Στρατηγική Επανεκκίνηση: Το κύριο αποτέλεσμα ήταν η απόφαση για "Επανάληψη της Στρατηγικής Σχέσης" που είχαν οι  δύο υπερδυνάμεις. Αυτό προϋποθέτει συνεργασία σε ευρύτερα ζητήματα και όχι μόνον του πολέμου. Θέματα ασφαλείας και οικονομίας, με συνέπεια την απομάκρυνση από την προηγούμενη εποχή έντονης εχθρότητας και ψυχροπολεμικού κλίματος.
• Η Οικονομική Συνεργασία- Ο ρόλος των BRICS : 

Η απόφαση του Πούτιν να υπογράψει διάταγμα την ημέρα της συνάντησης (15 Αυγούστου 2025 για την δυνατότητα επιστροφής της Exxon Mobil στο έργο εξόρυξης Φυσικού αερίου Sakhalin-1 , εξέπεμψε ένα ισχυρό οικονομικό-πολιτικό-επιχειρηματικό σήμα. Η Exxon Mobil διαθέτει το 30% του όλου έργου, γεγονός που αποτιμάται σε κέρδη (μέχρι στιγμής 2,8 δις). Με την συγκεκριμένη κίνηση ο Πούτιν Επιτρέπει σε ξένους επενδυτές να ανακτήσουν μετοχές, δείχνοντας πρακτική συνεργασία παρά τον πόλεμο. Αυτή η πρωτοβουλία ενισχύει τη ηγετική θέση της Ρωσίας στους BRICS, δείχνοντας την ικανότητά της να διαχειρίζεται παγκόσμια επενδύσεις και ενεργειακά έργα, ακόμα και υπό κυρώσεις (ο Τραμπ δεν επέβαλλε δασμούς σε Κίνα-Ινδία παρότι εξακολουθούν και αγοράζουν Ρωσικούς υδρογονάνθρακες) . Η Ρωσία, ως ιδρυτικό μέλος των BRICS, χρησιμοποιεί αυτές τις κινήσεις για να επιδείξει την ανθεκτικότητα και την ελκυστικότητά της.

Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΑΙ Η ΡΩΣΙΚΗ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ

• Κατάρρευση της Ουκρανικής Άμυνας: Πληροφορίες επιβεβαιώνουν μαζικές λιποταξίες ουκρανών στρατευμένων (ακόμα και με την άσκηση βίας)  και σοβαρή υλική έλλειψη στον ουκρανικό στρατό, οδηγώντας στην κατάρρευση τομέων του μετώπου. Η κατάσταση στο Κίεβο είναι κρίσιμη.

Ρωσία: Ανάπτυξη Παρά τις Κυρώσεις: Παρά το διεθνές  καθεστώς επιβολής, παρά την κλοπή των τόκων των ρωσικών κεφαλαίων από τα λαμόγια τους Ευρωπαίους, η Ρωσική οικονομία επιδεικνύει αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα. Αυτή η ανάπτυξη, σε συνδυασμό με την σχέση της με τις 

• χώρες των  BRICS, ενισχύει ουσιαστικά τη διαπραγματευτική της θέση έναντι της Δύσης.

Ο ΤΡΑΜΠ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

• Αναγνώριση Ρόλου ΝΑΤΟ ΚΑΙ Εσωτερική Πάλη στις ΗΠΑ: Ο Τραμπ αναγνώρισε δημόσια τον ρόλο του ΝΑΤΟ στην έναρξη του πολέμου (ως "πόλεμος με διαμεσολαβητή"). Αυτή η ιστορική δήλωση αντανακλά την έντονη εσωτερική πάλη στις ΗΠΑ και την αμφισβήτηση της στρατηγικής του ΝΑΤΟ.
• Προσέγγιση «Άμεσης Ειρήνης»: Ο Τραμπ δήλωσε: "Ο καλύτερος τρόπος τερματισμού του καταστροφικού πολέμου είναι να καταλήξουμε απευθείας σε μια ειρηνευτική συμφωνία". Αυτή η θέση συγκρούεται άμεσα με Ζελένσκι, ηγεσία ΕΕ και ΝΑΤΟ.
• Πίεση στην Ευρώπη για ανάληψη του Οικονομικού Βάρους: Ο Τραμπ ετοιμάζει το έδαφος για αποχώρηση των ΗΠΑ από το οικονομικό κόστος του πολέμου. Το μήνυμα: "Αν η Ευρώπη θέλει να συνεχιστεί ο πόλεμος, ας τον πληρώσει. Οι ΗΠΑ μένουν εκτός." Η πραγματικότητα όμως είναι πικρή: Χωρίς τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ αδυνατούν να καλύψουν το οικονομικό βάρος. Αυτή η αλήθεια προκαλεί πανικό στις ελίτ του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, στο κόμμα του πολέμου .

ΠΩΣ ΘΑ ΧΕΙΡΙΣΤΕΙ Ο ΤΡΑΜΠ ΤΟΝ ΙΚΕΤΗ ΖΕΛΕΝΣΚΙ

Ο Τραμπ απαίτησε και επέβαλλε στην συνάντηση του με τον Ουκρανό, αυτός να μην συνοδεύεται από τους Ευρωπαίους χορηγούς του.

Ο Τραμπ σκοπεύει να ζητήσει από τον Ζελένσκι να του εξηγήσει τι ακριβώς συνέβη όταν ο Μπόρις Τζόνσον πήγε στο Κίεβο για να τον μεταπείσει να μην υπογράψει τη συμφωνία του Μινσκ με τη Ρωσία, η οποία θα είχε αποτρέψει τον επακόλουθο πόλεμο με τη Ρωσία. Τι είπε ο Τζόνσον στον Ζελένσκι που τον οδήγησε να συμφωνήσει στην μη υπογραφή;

Του είπε ή όχι ο Τζόνσον ότι ο στόχος της απόρριψης της συμφωνίας (που θα απέτρεπε τον πόλεμο) - και της προετοιμασίας μιας επίθεσης κατά της Ρωσίας την παραμονή του Φεβρουαρίου 2022, ήταν  η αποδυνάμωση της Ρωσίας; Ποιο πίστευε ότι θα ήταν το αποτέλεσμα; Θα κατέρρεε η ρωσική οικονομία από τον πραγματικό πόλεμο στην Ουκρανία; Πίστευε ότι ο πληθυσμός της Ρωσίας θα αντιτασσόταν στον θάνατο των στρατιωτών του στον πόλεμο και θα αντικαθιστούσε τον Πούτιν με ένα καθεστώς φιλικό προς το ΝΑΤΟ και τους ολιγάρχες;

Και επειδή ο Τραμπ χειρίζεται εξαίσια την εικόνα θα προκαλέσει μια μίνι συνάντηση με τον Ζελένσκι μπροστά σε δημοσιογράφους. Εκεί μπορεί να μεταφέρει τις απαντήσεις Ζελένσκι, γιατί θέλει να χρεώσει τον πόλεμο σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Μπορεί μάλιστα να ρωτήσει τον Ζελένσκι αν εκπλήσσεται από την κατάρρευση και τις απώλειες του στρατού του. Εάν ο Ζελένσκι συνεχίσει να ισχυρίζεται ότι η Ουκρανία κερδίζει εναντίον των ρωσικών στρατευμάτων, ο Τραμπ μπορεί να ρωτήσει τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου του αν υπάρχει τέτοιου είδους ενημέρωση από την CIA και την NSA.

Ο Τραμπ θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αντί να ακολουθήσει το ευρωπαϊκό σχέδιο να συνεχίσει να επιτίθεται στη Ρωσία, θέλει να φτάσει στις βαθύτερες αιτίες και να θεραπεύσει όχι μόνο τις μάχες στην Ουκρανία, αλλά ολόκληρο τον ανταγωνισμό του Ψυχρού Πολέμου προς τη Ρωσία.

 Μπορεί να μιλήσει για επενδυτικές ευκαιρίες των ΗΠΑ. Την Παρασκευή, ενώ βρισκόταν στην Αλάσκα, η Exxon διαπραγματευόταν για το Sakhalin-1. Η Ρωσία μπορεί να προσφερθεί να αγοράσει αμερικανικό εξοπλισμό και υλικά για να βοηθήσει στην ανοικοδόμηση των πρώην ανατολικών επαρχιών της Ουκρανίας εάν οι Βρυξέλλες απελευθερώσουν τα 300 δισεκατομμύρια δολάρια συν τους τόκους που έχει κατασχέσει παράνομα.

ΝΕΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ BRICS

Η συνάντηση στην Αλάσκα σηματοδοτεί μια στρατηγική επαναπροσέγγιση ΗΠΑ-Ρωσίας με βασικά χαρακτηριστικά:

1.     Άμεσες Διαπραγματεύσεις για Τερματισμό του Πολέμου: Με πιθανή παράκαμψη του Κιέβου.

2.     Οικονομική Συνεργασία Παρά Την Ένταση: Ενδεικτικό το παράδειγμα Sakhalin-1 / Exxon Mobil.

3.     Ενίσχυση της Ρωσίας στους BRICS: Η σταθερή οικονομική και πολιτική θέση της Ρωσίας, ενισχυμένη από την ηγεσία των BRICS, είναι κρίσιμος παράγοντας στη νέα εξίσωση ισχύος. Η Ρωσία όχι μόνον δεν είναι απομονωμένη, αλλά απεναντίας ισχυροποιεί την διεθνή της θέση.

4.     Πολιτικό Κόστος για τη Δύση: Ο Τραμπ ωθεί την Ευρώπη σε δύσκολες οικονομικές επιλογές, ενώ η αναγνώριση του ρόλου του ΝΑΤΟ θέτει ερωτήματα για την ευθύνη της Δύσης.

Οι ελίτ του ΝΑΤΟ/ΕΕ είναι "τρομοκρατημένοι". Η στρατηγική της "νίκης" καταρρέει, η Ρωσία (υποστηριζόμενη από τους BRICS) είναι ισχυρότερη, και οι ΗΠΑ – κυρίως ο Τραμπ- φαίνεται να επιλέγουν μια ειρήνη που εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα αλλά και εξ αντικειμένου και της Μόσχας. Η Αλάσκα ίσως σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας, αβέβαιης παγκόσμιας διάταξης, όπου οι ΗΠΑ και η Ρωσία αναζητούν νέους κανόνες συνύπαρξης, ενώ η σημασία ομάδων όπως οι BRICS, ο SCO (Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης)  μεγαλώνει.

Ο Δημήτρης Σκουτέρης είναι πολιτικός αναλυτής, skouterisd@gmail.com, https://www.facebook.com/dimitris.skouteris.94, @dim1956.bsky.social, @skouterisd, https://skouterisd.blogspot.com.

 

ΝΗΣΙΩΤΙΚΟΤΗΤΑ-ΔΙΚΑΙΟ ΘΑΛΑΣΣΑΣ - ΘΑΛΑΣΣΙΟΣ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ

 Η Νησιωτικότητα, το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) και ο

 Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός

Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης 

Η Ελλάδα αν και «θαλάσσιο» κράτος  δεν τολμά να σκεφτεί «θαλασσινά».

Η Ελλάδα είναι χώρα νησιών και θαλασσών. Με περισσότερα από 6.000 νησιά και νησίδες – από τα οποία 120 κατοικούνται – με περίπου 16 000 km ακτογραμμή,  κατέχει μια γεωστρατηγική θέση που λίγα κράτη στον κόσμο απολαμβάνουν. Παρόλα αυτά  η πολιτική διαχείρισης αυτού του πλούτου κινείται εδώ και δεκαετίες στον «αυτόματο πιλότο». Η νησιωτική πολιτική παραμένει αποσπασματική, διαχειριστική και επιδοματική, αντί να είναι στρατηγική, αναπτυξιακή και εθνικά προσανατολισμένη. Το αποτέλεσμα; Να χάνουμε συστηματικά ευκαιρίες που το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και η Ευρωπαϊκή Ένωση μας παρέχουν .

Η νησιωτικότητα, το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) και ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός (ΘΧΣ) δεν είναι απλώς τρεις ξεχωριστές έννοιες. Είναι τρεις πυλώνες που, αν συνδεθούν με στρατηγικό σχέδιο, μπορούν να αλλάξουν ριζικά τη θέση της Ελλάδας στον παγκόσμιο χάρτη — οικονομικά, γεωπολιτικά και κοινωνικά.

 Η Νησιωτικότητα ως Στρατηγικό Πλεονέκτημα

Η νησιωτικότητα (οικονομικά και πολιτικά) δεν είναι μόνο στατιστικό μέγεθος· είναι ο τρόπος με τον οποίο ο θαλάσσιος χώρος, οι νησιωτικές κοινωνίες και οι θαλάσσιες ζώνες συνδέονται με την ανάπτυξη και την εθνική ασφάλεια.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, στο άρθρο 174 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της (ΣΛΕΕ), αναγνωρίζει ρητά ότι οι νησιωτικές περιοχές απαιτούν ειδική μέριμνα για λόγους οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα έχει όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να διαμορφώσει πολιτικές που αξιοποιούν τα νησιά ως κέντρα παραγωγής και καινοτομίας πλέον — και όχι απλώς ως τουριστικούς προορισμούς.

Ωστόσο, η σημερινή νησιωτική πολιτική παραμένει αποσπασματική, περιοριζόμενη σε μέτρα όπως κατά καιρούς μειωμένος ΦΠΑ ή έκτακτες επιδοτήσεις. Αυτή η προσέγγιση, πέρα από το ότι δεν λύνει διαρθρωτικά προβλήματα, διατηρεί τις νησιωτικές κοινωνίες σε ένα καθεστώς οικονομικής εξάρτησης και παραγωγικής αδράνειας.

Η πραγματική νησιωτική πολιτική πρέπει να συνδεθεί άρρηκτα με τα εργαλεία του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας και με τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό. Εδώ είναι που εισέρχεται το UNCLOS.

 UNCLOS : Το Δίκαιο της Θάλασσας και η «Αόρατη Ασπίδα» των Νήσων

Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS, 1982) αποτελεί το βασικό νομικό πλαίσιο που καθορίζει τα δικαιώματα των κρατών στη θάλασσα. Για την Ελλάδα, το άρθρο 121 έχει καθοριστική σημασία:

• Παράγραφος 1: Ορίζει ότι νησί είναι οποιοδήποτε φυσικό έδαφος περιβαλλόμενο από θάλασσα, το οποίο παραμένει πάνω από το νερό στην πλημμυρίδα.
• Παράγραφος 2: Τα νησιά έχουν τα ίδια θαλάσσια δικαιώματα με την ηπειρωτική χώρα: χωρικά ύδατα (έως 12 ν.μ.), υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ (έως 200 ν.μ.).
• Παράγραφος 3: Μόνο οι βραχονησίδες που δεν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη ή οικονομική ζωή εξαιρούνται από την απόκτηση ΑΟΖ.

Αυτό σημαίνει ότι για κάθε ελληνικό κατοικημένο νησί η χώρα αποκτά μια στέρεη νομική βάση για τη χάραξη θαλασσίων ζωνών (χωρικά ύδατα/ΑΟΖ). Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα, μέσω των νησιών της, μπορεί να ασκήσει κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα σε μια τεράστια θαλάσσια έκταση. Εκτιμήσεις δείχνουν ότι η ελληνική ΑΟΖ θα μπορούσε να ξεπεράσει τα 500.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Κι όμως, μέχρι σήμερα έχει οροθετηθεί και ανακηρυχθεί μόλις ένα μικρό ποσοστό αυτής της θαλάσσιας ζώνης (με Ιταλία και εν μέρει με Αίγυπτο) ενώ οι διαπραγματεύσεις ή οι οριοθετήσεις με άλλα γειτονικά κράτη είτε καθυστερούν είτε αποφεύγονται από την ελληνική κυβέρνηση  Αυτό αφήνει χώρο σε τρίτες χώρες να αμφισβητούν ελληνικά δικαιώματα που είναι σαφώς κατοχυρωμένα από το διεθνές δίκαιο. Βεβαίως  η καθυστέρηση στην επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 νμ, η πλήρης οριοθέτηση ΑΟΖ, η απουσία συνεκτικού εθνικού σχεδίου και οι διαχρονικοί πολιτικοί δισταγμοί αφήνουν αυτό το δυναμικό αναξιοποίητο.

Η άμεση, πλήρης και τεκμηριωμένη αξιοποίηση του άρθρου 121 του UNCLOS είναι η προϋπόθεση για να μπορεί η Ελλάδα να εφαρμόσει αποτελεσματικά και τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό της. Αν θέλουμε να είμαστε κυρίαρχο και σοβαρό κράτος οφείλουμε πρώτα να ανακηρύξουμε και οριοθετήσουμε την ΑΟΖ αλλά και να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12νμ και στην συνέχεια να προχωρήσουμε στον όποιο Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό.

Από την ΑΟΖ στον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό (MSP)

Η ΑΟΖ δεν είναι απλώς μια τρόπον τινά «ενεργειακή υπόθεση» για μελλοντικές εξορύξεις. Είναι το νομικό εργαλείο με το οποίο η χώρα μπορεί να οργανώσει την αλιεία, να προστατεύσει το θαλάσσιο περιβάλλον, να αναπτύξει υπεράκτιες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και να διαχειριστεί νέες δραστηριότητες όπως οι υδατοκαλλιέργειες ή η θαλάσσια βιοτεχνολογία.

Η ΕΕ, με την Οδηγία 2014/89/ΕΕ, έχει θεσπίσει το πλαίσιο για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό (Marine Spatial Planning – MSP). Κάθε κράτος-μέλος οφείλει να χαρτογραφήσει και να ρυθμίσει τις χρήσεις των θαλασσίων ζωνών του, ώστε να αποφεύγονται συγκρούσεις και να προωθείται η βιώσιμη ανάπτυξη. Η Ελλάδα έχει ενσωματώσει τυπικά την οδηγία, αλλά ουσιαστικά δεν την εφαρμόζει με στρατηγική συνέπεια. Το αποτέλεσμα είναι να λειτουργούμε χωρίς «θαλάσσιο πολεοδομικό σχέδιο», με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε συγκρούσεις χρήσεων, χαμένες επενδύσεις και περιβαλλοντικές απώλειες.

Στην πράξη, ο ΘΧΣ:

• Καθορίζει ζώνες για διαφορετικές δραστηριότητες (αλιεία, τουρισμός, ενέργεια, ναυτιλία, υδατοκαλλιέργειες, προστασία περιβάλλοντος).
• Προλαμβάνει συγκρούσεις μεταξύ δραστηριοτήτων (π.χ. τουρισμός και αιολικά πάρκα).
• Διασφαλίζει βιώσιμη εκμετάλλευση των θαλάσσιων πόρων.

Για τα νησιά, ο ΘΧΣ μπορεί να λειτουργήσει ως αναπτυξιακός πολλαπλασιαστής, δηλαδή:
να συνδυάσει παραδοσιακές δραστηριότητες (αλιεία, ναυτιλία) με νέες μορφές «γαλάζιας» οικονομίας (υπεράκτια ανανεώσιμη ενέργεια, θαλάσσια βιοτεχνολογία, καταδυτικός τουρισμός, οστρακοκαλλιέργειες, φυκοκαλλιέργειες).

Η Ελλάδα έχει ενσωματώσει την οδηγία στο εθνικό της δίκαιο, αλλά ο εθνικός ΘΧΣ παραμένει ουσιαστικά ανεφάρμοστος. Η απουσία του οδηγεί σε υπερεκμετάλλευση ορισμένων νησιών (π.χ. υπερτουρισμός) και σε παραγωγική εγκατάλειψη άλλων, με αποτέλεσμα χαμένες ευκαιρίες, επενδυτικά κενά και περιβαλλοντικές πιέσεις.

Η χαμένη ευκαιρία των θαλάσσιων πόρων – Η περίπτωση των φυκοκαλλιεργειών

Η φυκοκαλλιέργεια αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα τομέα που θα μπορούσε να αναπτυχθεί στρατηγικά μέσω του ΘΧΣ και της αξιοποίησης της ΑΟΖ.

Σε  άρθρα μου έχω  αναδείξει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αξιοποίησης «θαλάσσιων πόρων»: τη φυκοκαλλιέργεια (ενδεικτικά: Τα φύκια και οι καλλιεργητές της θάλασσας,  https://slpress.gr/oikonomia/ta-fykia-kai-oi-kalliergites-tis-thalassas). Σε χώρες όπως η Ιαπωνία, η Γαλλία, η Ιρλανδία ή οι ΗΠΑ, τα φύκια είναι πολύτιμος οικονομικός και διατροφικός πόρος καθότι συμβάλλουν στην παραγωγή αρκετών αγαθών– από βιοκαύσιμα και φαρμακευτικές ουσίες, μέχρι ζωοτροφές και προϊόντα υψηλής διατροφικής αξίας.

Με σωστό ΘΧΣ, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν Ζώνες Ειδικών Νησιωτικών Δραστηριοτήτων που να ενσωματώνουν τέτοιες παραγωγικές πρωτοβουλίες. Στην Ελλάδα, οι κατάλληλες θαλάσσιες εκτάσεις είναι τεράστιες. Πιλοτικά θα μπορούσαν επίσης να αναπτυχθούν τέτοιες δραστηριότητες και σε βραχονησίδες προκειμένου να δημιουργηθούν σε αυτές συνθήκες ανάπτυξης οικονομικών δραστηριοτήτων (και ο νοών νοείτω). Κι όμως, η πραγματική αξιοποίηση είναι σχεδόν μηδενική (<0,1% του ευρωπαϊκού δυναμικού). Ο λόγος; Η έλλειψη χωροθέτησης, υποδομών και θεσμικής υποστήριξης.

Ανάγλυφα λοιπόν ξεπηδά το πρόβλημα: Η πολιτεία αντιμετωπίζει τα νησιά μόνο ως τουριστικούς προορισμούς ή ως αποδέκτες επιδομάτων, και πεισματικά αρνείται να τα μετατρέψει σε κέντρα παραγωγής , καινοτομίας, και έρευνας του τομέα της  θαλάσσιας οικονομίας.

Προς μια Ολοκληρωμένη Νησιωτική Πολιτική

Η σημερινή «νησιωτική πολιτική» -όπως ήδη προαναφέραμε- συχνά εξαντλείται σε αποσπασματικά μέτρα – π.χ. κατά καιρούς μειωμένος ΦΠΑ ή ειδικές επιδοτήσεις – που έρχονται και φεύγουν ανάλογα με τις πιέσεις ή τις πολιτικές σκοπιμότητες. Αυτό δεν είναι στρατηγική· είναι διαχείριση φτώχειας. Μια πραγματική νησιωτική πολιτική θα έπρεπε να μετατρέπει την νησιωτικότητα από μειονέκτημα σε πλεονέκτημα διαμορφώνοντας στρατηγική που να ενώνει τους τρεις προαναφερθέντες πυλώνες. Απαιτείται λοιπόν:

1.     Άμεση ανακήρυξη ΑΟΖ και ολοκλήρωση οριοθετήσεων αυτής της ΑΟΖ με όλα τα γειτονικά κράτη, στη βάση του UNCLOS. Κατά την ανακήρυξη και οριοθέτηση οφείλει η Ελλάδα να ενημερώσει ότι αναφέρει ρητά πως η Ελληνική ΑΟΖ αποτελεί τμήμα της ΑΟΖ της Ευρωπαϊκής Ένωσης .  Όσοι γείτονες δεν συμφωνούν ας απευθυνθούν στα Διεθνή Δικαστήρια. 

2.     Σύνταξη και εφαρμογή εθνικού Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού για όλη την θαλάσσια έκταση της χώρας με σαφώς προσδιορισμένες ζώνες για αλιεία, ενέργεια, ναυτιλία, τουρισμό, υδατοκαλλιέργειες, λοιπές οικονομικής και παραγωγικής φύσεως δραστηριότητες(πχ φυκοκαλλιέργειες-οστρακοκαλλιέργειες-καταδυτικά πάρκα) αλλά και προστατευόμενες περιοχές.

3.     Ενσωμάτωση όλων των νησιών/των νησίδων και των βραχονησίδων ως πυλώνων «γαλάζιας ανάπτυξης» – όχι μόνο τουριστικής, αλλά και παραγωγικής, ερευνητικής και ενεργειακής.

4.     Θεσμοθέτηση προγραμμάτων και κινήτρων για καινοτόμες θαλάσσιες δραστηριότητες, όπως η φυκοκαλλιέργεια, με χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά και εθνικά κονδύλια.

5.     Ενεργός εμπλοκή τοπικών κοινωνιών στον σχεδιασμό και τη διαχείριση, ώστε οι πολιτικές να έχουν κοινωνικό σχεδιασμό-κοινωνικό προγραμματισμό , κοινωνική αποδοχή, αειφορία και βιωσιμότητα.

Η Ελλάδα οφείλει να ξαναδεί τον εαυτό της καθώς θα αναδύεται από την θάλασσα (όπως κάποτε η Αφροδίτη της Μήλου). Η Ελλάδα δεν είναι απλώς μια χώρα που «τυχαίνει» να έχει νησιά· είναι μια νησιωτική δύναμη με διεθνώς κατοχυρωμένα δικαιώματα και τεράστιο θαλάσσιο χώρο. Αν όμως συνεχίσουμε να βλέπουμε τα νησιά μόνο ως αποδέκτες επιδομάτων ή ως τουριστικές «βιτρίνες», θα συνεχίσουμε να χάνουμε εθνικές ευκαιρίες και να υπονομεύουμε την κυριαρχία μας.

Η γεωγραφία μάς χάρισε τον θαλάσσιο χώρο και τα νησιωτικά μας  συμπλέγματα  που είναι ανεκτίμητης αξίας. Το διεθνές δίκαιο μάς δίνει πλήρη δικαιώματα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μάς παρέχει θεσμικό πλαίσιο και χρηματοδοτικά εργαλεία. Το μόνο που λείπει είναι η πολιτική βούληση να δούμε τα νησιά όχι ως πρόβλημα, αλλά ως συγκριτικό πλεονέκτημα.

Είναι θέμα πολιτικής βούλησης να υιοθετήσουμε μια πολιτική που συνδέει οργανικά τη νησιωτικότητα με το UNCLOS και τον ΘΧΣ. Τότε η Ελλάδα θα γίνει πρότυπο γαλάζιας ανάπτυξης ,διεθνές παράδειγμα βιώσιμης θαλάσσιας οικονομίας. Με σχέδιο, αποφασιστικότητα και θαλάσσια συνείδηση, η νησιωτικότητα  γίνεται ο μοχλός της νέας ελληνικής αναγέννησης.

---

Ενδεικτική Βιβλιογραφία – Παραπομπές

1.     United Nations Convention on the Law of the Sea (UNCLOS), 1982.
Official text: United Nations Treaty Series, Vol. 1833, p. 3.
Διαθέσιμο στο: https://www.un.org/depts/los/convention_agreements/texts/unclos/unclos_e.pdf

2.     Άρθρο 121 – Καθεστώς των Νησιών, UNCLOS.
Ερμηνευτική ανάλυση: Symmons, C. R., The Maritime Zones of Islands in International Law, Brill Nijhoff, 1979 (επικαιροποίηση 2019).

3.     Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) – Άρθρο 174 (Οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή).
Διαθέσιμο στο: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=celex%3A12012E174

4.     Οδηγία 2014/89/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, «Θέσπιση πλαισίου για το Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό».
Διαθέσιμο στο: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=CELEX:32014L0089

5.     Σκουτέρης Δ., «Στον αυτόματο πιλότο τα νησιά», SLpress.gr, 2023.
https://slpress.gr/koinonia/ston-aftomato-piloto-ta-nisia/

6.     Σκουτέρης Δ., «Οι καλλιεργητές της θάλασσας», SLpress.gr, 2023.
https://slpress.gr/oikonomia/oi-kalliergites-tis-thalassas/

7.     Σκουτέρης Δ., «Εθνική ήττα – Το πλήγμα στους νησιώτες», SLpress.gr, 2022.
https://slpress.gr/koinonia/ethniki-itta-to-pligma-stous-nisiotes/

8.     Σκουτέρης Δ., «Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός – Απαιτείται πατριωτική συνείδηση», Militaire.gr, 2020.
https://www.militaire.gr/thalassios-chorotaxikos-schediasmos-apaiteitai-patriotiki-syneidisi/

9.     European Commission, Blue Growth Opportunities for Marine and Maritime Sustainable Growth, COM(2012) 494 final.

10.OECD, The Ocean Economy in 2030, OECD Publishing, Paris, 2016.
DOI: https://doi.org/10.1787/9789264251724-en

 

 

 

Το Σύστημα ως Εχθρός

 

   Το Σύστημα ως Εχθρός, αλλά τι θα γίνουμε χωρίς βαρβάρους;

Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης

Το Παράδοξο της επίκλησης τεχνητά κατασκευασμένης Εχθρότητας

Σε έναν κόσμο που φαίνεται διαρκώς διχασμένος, η φράση "Ο εχθρός είναι το ίδιο το σύστημα που χρειάζεται έναν εχθρό" αποκαλύπτει τον κρυφό μηχανισμό πολλών σύγχρονων καταστάσεων. Αυτή η ιδέα δεν μας καλεί απλώς να αναγνωρίσουμε έναν νέο εχθρό, αλλά να απομυθοποιήσουμε το ίδιο το σύστημα που γεννά και τρέφεται από την εχθρότητα, δηλαδή είτε υπαρκτών είτε φαντασιακών εχθρών. Κι εδώ, οι αιωνίως επίκαιροι στίχοι του Κωνσταντίνου Καβάφη από το "Περιμένοντας τους Βαρβάρους" ρίχνουν μια οξεία, ποιητική φωτιά πάνω σε αυτή την αλήθεια:

«Γιατί ενύχτωσε κι οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.
Και τώρα τι θα γενούμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.»

Το Σύστημα και η Αναγκαιότητα του "Εχθρού" (ή και των Βαρβάρων)

Όπως στο ποίημα του Καβάφη όλη η κοινωνία οργανώνεται γύρω από την αναμονή – και την ανάγκη – των βαρβάρων, έτσι και τα σύγχρονα οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά συστήματα συχνά δεν είναι απλώς αντιδραστικά, αλλά στην πράξη δημιουργούν ή μεγεθύνουν την απειλή του "εχθρού" για να επιβιώσουν και να ακμάσουν. Γιατί άραγε να χρειάζονται τον «εχθρό»;

1.     Για να δικαιολογήσουν την Συσσώρευση Δύναμης: Συστήματα που βασίζονται στην άνιση κατανομή, τον έλεγχο ή την εκμετάλλευση, χρειάζονται έναν εξωτερικό κίνδυνο (πραγματικό ή φανταστικό) για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους και να διατηρήσουν την εσωτερική τους συνοχή. Ο "βάρβαρος" (ο τρομοκράτης, ο μετανάστης, ο πολιτικός αντίπαλος, η διαφορετική ιδεολογία) γίνεται η αιτιολογία για αυστηρό έλεγχο, τεράστιες στρατιωτικές δαπάνες, περιορισμό ελευθεριών και για την απομάκρυνση της προσοχής από τις εσωτερικές αδυναμίες ή αδικίες του συστήματος. Χωρίς αυτόν τον "βάρβαρο", το σύστημα θα έπρεπε να δικαιολογήσει τη δική του δομή και εξουσία.

2.     Για να επιτύχουν την αναγκαία συνοχή και υποταγή μέσω της Αντιπαράθεσης: Το "Εμείς" ορίζεται έντονα έναντι ενός απειλητικού "Εκείνοι". Όπως οι πολίτες του Καβάφη ορίζονταν από την αναμονή των βαρβάρων, έτσι και τα σύγχρονα συστήματα τροφοδοτούν αυτή τη διχοτόμηση. Η αίσθηση ότι ανήκουμε σε μια πολιορκημένη ομάδα ενισχύει την υπακοή και την πίστη στο σύστημα. Η τεχνητή κατασκευή εχθρών γίνεται εργαλείο συνοχής-υποταγής-χειραγώγησης και κτήσης ψυχοκοινωνικής ταυτότητας.

3.     Για να διατηρείται το σύστημα στο διηνεκές μέσω της Μόνιμης Απειλής: Αν εξαφανιστεί ο "εχθρός", το σύστημα κλονίζεται βαθιά. Ποιος ο σκοπός του; Πού κατευθύνονται οι πόροι; Ένα σύστημα που ορίζεται από την κατασκευή εχθρών χρειάζεται μόνιμη απειλή για να επιβιώσει. Η "ειρήνη" ή η έλλειψη εξωτερικού εχθρού μπορεί να είναι πραγματικά καταστροφική για την ύπαρξή του, όπως διαπιστώνουν με τρόμο οι κάτοικοι του ποιήματος του Καβάφη: 

«Και τώρα τι θα γενούμε χωρίς βαρβάρους.

 Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.» 

Η σύγκρουση δεν είναι δυστύχημα, αλλά αναγκαίο καύσιμο για τη λειτουργία του συστήματος.

Εντοπίζουμε και απομυθοποιούμε τις διαδικασίες που εφαρμόζονται από το σύστημα.

  1. Αναγνώριση των «βαρβάρων» του Συστήματος . Το πρώτο βήμα είναι να εντοπίσουμε με σαφήνεια πότε και πώς το σύστημα δημιουργεί ή μεγεθύνει "βαρβάρους" για το δικό του όφελος . Επισημαίνουμε ότι ο όρος ΣΥΣΤΗΜΑ δυνατόν να περιλαμβάνει κόμμα- οικονομικό μοντέλο- εθνικιστική ρητορική- κοινωνικούς θεσμούς-υπερεθνικούς οργανισμούς.   Αυτή ακριβώς η αυτογνωσία στην είναι σε διαπροσωπικό επίπεδο οδυνηρή. Αποκαλύπτονται πολλές φορές πρόσωπα, πράγματα , καταστάσεις που δυνατόν να προκαλέσουν οικονομικές, συναισθηματικές, ψυχοκοινωνικές  μεταβολές, λόγω και της ενδεχόμενης σχέσης μας με αυτούς τους "βαρβάρους".

2. Αποσύνθεση και Απομόνωση των κοινωνικά κατασκευασμένων πεποιθήσεων μας.  Αφού αναγνωρίσουμε την ανάγκη του συστήματος για "βαρβάρους", πρέπει να αποσυνθέσουμε τις πεποιθήσεις μας. Πόσο από την αντίληψή μας για τον "εχθρό" είναι πραγματική εμπειρία και πόσο προέρχεται από αφηγήματα που εξυπηρετούν το σύστημα; Αυτό είναι το βήμα της κάθαρσης, όπου ξεχωρίζουμε την πραγματική απειλή από την κατασκευασμένη, την ανθρώπινη πλευρά του "άλλου" από την καρικατούρα του "βαρβάρου".

3.Η Απομυθοποίηση για μια Νέα Αρχή . Εδώ επέρχεται η ριζική μεταμόρφωση. Δεν πρόκειται απλώς να καταργήσουμε την έννοια του εχθρού, αλλά να τη μετασχηματίσουμε. Αντί να επικεντρωνόμαστε στον "βάρβαρο"-πρόσωπο ή ομάδα ή ιδεοληψία, στρέφουμε την προσοχή στο σύστημα που παράγει και τροφοδοτεί την ανάγκη για εχθρούς. Ο "εχθρός" μεταμορφώνεται από εξωτερική απειλή σε ένδειξη δυσλειτουργίας του συστήματος, σε κρίσιμο σύνδεσμο για την κατανόηση των δομικών αδικιών και ανισοτήτων. Η ενέργεια που αφιερώναμε στο μίσος ή τον φόβο για τους "βαρβάρους" μετατρέπεται σε ενέργεια για ανάλυση και δράση ενάντια στα  συστήματα που τους δημιουργούν ως τις δήθεν "ΛΥΣΕΙΣ" για τα δικά τους προβλήματα. Είναι η σύνθεση της νέας γνώσης και δράσης (ο πνευματικός "χρυσός") που αναζητά πραγματικές λύσεις πέρα από την κατασκευή εχθρών.

Από τη Θεωρία στην Πράξη: Απαντώντας στο "Τι Θα Γίνουμε Χωρίς Βαρβάρους;"

Η επίγνωση που ζητά αλλά και εισφέρει ο Καβάφης απαιτούν συγκεκριμένες στάσεις:

1.     Κριτική Ψυχραιμία και Απομυθοποίηση Αφηγημάτων: Να αναγνωρίζουμε και να αμφισβητούμε ρητορική που επιδιώκει να ενοποιήσει μέσω εχθρότητας ("βαρβάρων"). Να ρωτάμε: «Ποιος ωφελείται όταν αυτή η ομάδα παρουσιάζεται ως υπαρξιακή απειλή;» Να ψάχνουμε τα συμφέροντα πίσω από την κατασκευή του "εχθρού".

2.     «Απομάκρυνση» από τους "Βαρβάρους". Επικεντρώνουμε στα λογής Συστήματα: Αντί να κατηγορούμε αποκλειστικά άτομα ή ομάδες ως "βαρβάρους", να αναζητούμε τις δομικές αιτίες γένεσης της σύγκρουσης. Ποια ανισότητα, ποια δυσλειτουργία, ποιο ιστορικό τραύμα τροφοδοτεί αυτή την διάσταση; Πώς το τρέχον σύστημα διαιωνίζει αυτές τις συνθήκες και χρειάζεται την κατασκευή εχθρών για να αποσπά την προσοχή;

3.     Κατασκευή Εναλλακτικών Πέρα από τους «εχθρούς». Στηρίζουμε και συμμετέχουμε σε ομάδες, κινήματα, φορείς  ιδεολογιών που οικοδομούν την ταυτότητα και την κοινωνική συνοχή σε θετικούς, συμπεριληπτικούς όρους, όχι σε αντιπαράθεση με έναν δήθεν "βάρβαρο". Αναζητούμε κοινές αξίες και ανθρώπινες ανάγκες πέρα από τα τεχνητά σύνορα του φόβου. Αυτή είναι η πραγματική απάντηση στο "τι θα γίνουμε χωρίς βαρβάρους": θα χτίσουμε κοινωνίες που δεν εξαρτώνται από εχθρούς για τη συνοχή τους.

4.     Ανάληψη Προσωπικής Ευθύνης.  Απομάκρυνση από το Ρόλο του "Πολίτη σε αναμονή". Αναγνωρίζουμε με ειλικρίνεια πού και πώς εμείς οι ίδιοι εμπλέκομαι σε κύκλους εχθρότητας - είτε προσωπικά, είτε ως μέλη ομάδων που περιμένουν τους "βαρβάρους". Πόσο εύκολα αποδεχόμαστε το αφήγημα; Η εσωτερική γαλήνη και η κριτική διείσδυση είναι όπλα κατά του συστήματος που τρέφεται από την αναταραχή και την αναμονή.

Η Επανάσταση της Αντίληψης και η Αναζήτηση Πραγματικών Λύσεων

Η πρόκληση της φράσης "ο εχθρός είναι το σύστημα" και η οδυνηρή ερώτηση του Καβάφη:

 – «Και τώρα τι θα γενούμε χωρίς βαρβάρους.

 Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις» ,

 δεν μας καλούν να βρούμε νέους, "καλύτερους" εχθρούς. Μας καλούν σε μια βαθιά αξιοποίηση της αντίληψης και της δράσης:

 να μετατρέψουμε την ενέργεια που καταναλώνεται στο φοβικό σύνδρομο και την καταπολέμηση "βαρβάρων" σε ενέργεια κριτικής κατανόησης και δομικής αλλαγής. Απαιτεί να μετατοπίσουμε το βάρος από την καταδίκη του "άλλου" στην απομυθοποίηση των συστημάτων που χρειάζονται αυτήν την εχθρότητα για να επιβιώσουν.

Αυτή η προσέγγιση είναι ριζικά ενεργητική. Απορρίπτοντας τον ρόλο του πολίτη που περιμένει ανήσυχα τους βαρβάρους – είτε ως τρομοκρατημένο θύμα, είτε ως επαναστάτη εναντίον ενός ψευδώς καθορισμένου εχθρού – αναλαμβάνουμε την ευθύνη να δούμε πέρα από το σκηνικό. Εντοπίζουμε τον πραγματικό μηχανισμό που μετατρέπει ανθρώπους σε "βαρβάρους" και "λύσεις" στα δικά του αδιέξοδα. Σε αυτή τη μεταμόρφωση της συνείδησης βρίσκεται ο πραγματικός "χρυσός": η δυνατότητα να απαντήσουμε στο "τι θα γίνουμε χωρίς βαρβάρους" χτίζοντας κοινωνίες που βασίζονται όχι στον φόβο και την εχθρότητα, αλλά στην κατανόηση, τη δικαιοσύνη και την αυθεντική αλληλεγγύη. Κοινωνίες που βρίσκουν τις λύσεις τους στην ανθρωπιά και τη δομική υγεία, όχι στην αναμονή του επόμενου εχθρού. Αυτό είναι το ισχυρότερο αντίδοτο στο σύστημα που ζει και αναπνέει την αναγκαιότητα ενός "βαρβάρου".

Το Σύστημα μας ταλανίζει διαρκώς . Δεν έχετε παρά να αναλογισθείτε περιπτώσεις όπως:

Την κυβέρνηση της ΝΔ με το Μητσοτάκη. Ενδεικτικά αξιολογείστε τους μαζί με τα συστημικά ΜΜΕ-το σύστημα δικαστικής εξουσίας, που πόρρω απέχει από την απονομή Δικαιοσύνης -τα καρτέλ & τους ολιγάρχες στην ενέργεια/επικοινωνίες/γάλα/ super market /αλυσίδα/μεταποίηση/υγεία/ακτοπλοΐα. Ενδεικτικές οι περιπτώσεις του εγκλήματος των Τεμπών-του ΟΠΕΚΕΠΕ-των Υποκλοπών-της διαχείρισης του covid19-της διαχείρισης των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.

Των ΗΠΑ του Τραμπ. Κατηγορεί ότι σχεδόν οι πάντες εκμεταλλεύονται τις ΗΠΑ, όταν επιβάλλει δασμούς ανατρέποντας την επισιτιστική ασφάλεια-τις παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες-την παγκόσμια οικονομική σταθερότητα-τις νόρμες του ΠΟΕ. Επισημαίνω ότι επέβαλε στην υποτελή ηγεσία της ΕΕ συνθήκες άνισης ανταλλαγής ΗΠΑ με ΕΕ απαιτώντας τουλάχιστον 1,3 τρις από τους ευρωπαίους για να τους πουλήσει LNG και για να μεταφερθούν ευρωπαϊκοί πόροι στη χώρα του ως επενδύσεις. Για να μην αναφερθούμε στις περίπου 750 βάσεις των ΗΠΑ παγκοσμίως, ούτε για την υποχρέωση αγοράς αμερικάνικων οπλικών συστημάτων.

Μήπως τήρησαν ΗΠΑ και Ευρωπαίοι μέλη του ΝΑΤΟ την δέσμευση τους να μην εντάξουν στο ΝΑΤΟ τις χώρες που γειτνιάζουν στην Ρωσία; Φταίει ο Πούτιν για την Ουκρανία που την ήθελαν να εντάσσεται στο ΝΑΤΟ; Αλήθεια τώρα; Πως θα αντιδρούσαν αν η Ρωσία ή η Κίνα ανέπτυσσαν βάσεις τους στο Μεξικό ή και στον Καναδά;        

*Ο Δημήτρης Σκουτέρης είναι πολιτικός αναλυτής, skouterisd@gmail.com, https://www.facebook.com/dimitris.skouteris.94, @dim1956.bsky.social, @skouterisd, https://skouterisd.blogspot.com.

 

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΣΚΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ( ΜΕΡΟΣ Ι )

                                  ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΣΚΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. ΜΕΡΟΣ I : 

                    Λιμενική  Ασφάλεια στο καιρό της Κβαντικής Επικοινωνίας (QKD)

Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης

Η Ελλάδα διαθέτει συνολικά πλέον των 800 λιμένων κάθε κατηγορίας, δηλαδή Λιμένες Διεθνούς Ενδιαφέροντος - Εθνικής Σημασίας - Μείζονος Ενδιαφέροντος - Τοπικής σημασίας . Στην σημερινή  ψηφιακή εποχή, η οποία προσφέρει ουσιαστικές ευκαιρίες ανάπτυξης και προόδου της Λιμενικής μας Βιομηχανίας ,οφείλουμε να εκτιμήσουμε σοβαρά  ένα νέο πεδίο απειλών που ενδεχομένως εδράζεται και στα νέα  τεχνολογικά  επιτεύγματα. Αυτό το πεδίο είναι ο κυβερνοχώρος που βρίθει κυβερνοεπιθέσεων.

Για να αντιληφθούμε την αξία της Λιμενικής Βιομηχανίας σημειώνουμε ότι οι θαλάσσιες μεταφορές αφορούν τόσο στη μεταφορά επιβατών, όσο και στην μεταφορά εμπορευμάτων. Σε παγκόσμια κλίμακα, ο τομέας των εμπορευματικών θαλάσσιων μεταφορών εμπλέκεται στο 80% του όγκου του παγκόσμιου εμπορίου, ενώ αυτός της επιβατηγού ναυτιλίας μόνο στην Ευρώπη ξεπερνά το 20% των διακινούμενων επιβατών.

Στα παραπάνω παρακαλώ συνυπολογίσετε οτι :

1.Ο ναυτιλιακός και λιμενικός τομέας θεωρείται ο βασικός εξωστρεφής μοχλός της ελληνικής οικονομίας, αποφέροντας αξιόλογα έσοδα, υψηλή απασχόληση (ιδιαίτερα καλά αμειβόμενη).Είναι ο πυλώνας πολλών υπηρεσιών και ευρύτερων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των ναυπηγείων και της ναυπηγοεπισκευής, η συμβολή του συνόλου του τομέα εκτιμάται κοντά στο 7–8% του ΑΕΠ. Ο υποτομέας των λιμένων συνεισφέρει περίπου 1–1,5 % του ΑΕΠ, με τάση αύξησης μέσω αυξημένων επενδύσεων και αξιοποίησης δυναμικού. Ενδεικτικά λόγω της αποκρατικοποίησης του Λιμένα του Πειραιά ( COSCO) και των μεγάλων επενδυτικών προγραμμάτων (COSCO), αναμένεται να ενισχυθεί το ΑΕΠ με επιπλέον €384 εκατ. έως το 2027, και να δημιουργηθούν ≈5.800 νέες θέσεις εργασίας.

2.Η Ελλάδα, ως χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, αλλά και ως κράτος αντιμετωπίζει συγκεκριμένες γεωπολιτικές προκλήσεις και απειλές ιδίως από την Τουρκία.

Τίθεται το θέμα όχι απλά της ασφάλειας αλλά της Κυβερνοασφάλειας και της Ανθεκτικότητας του Ελληνικού Λιμενικού συστήματος με προτεραιότητα τους Λιμένες Διεθνούς Ενδιαφέροντος (πχ Πειραιά-Θεσσαλονίκη-Αλεξανδρούπολη-Βόλος-Ηγουμενίτσα-Πάτρα κλπ). Είναι υποχρέωση της κυβέρνησης (μηδέ των υπολοίπων πολιτικών δυνάμεων εξαιρουμένων)- των Οργανισμών Λιμένων-των ΟΤΑ (Α΄και Βαθμού)-των φορέων της οικονομίας που εμπλέκονται με την ναυτιλία, να συνδράμουν στην διαμόρφωση ενός στρατηγικού σχεδίου Κυβερνοασφάλειας και Ανθεκτικότητας του εθνικού Λιμενικού συστήματος.

Με δεδομένο ότι οι ψηφιακές και συμβατικές απειλές διαπλέκονται η ασφάλεια σήμερα διέρχεται αναπόφευκτα και από τον ψηφιακό χώρο.  Για χώρες μάλιστα που ζουν υπό συνεχή γεωπολιτική πίεση και Τουρκικές απειλές– όπως η Ελλάδα-προβάλλει η αδήριτη ανάγκη για
κεντρικό συντονισμό, επενδύσεις σε ανθρώπινο δυναμικό, διεθνείς συνεργασίες στρατηγικού χαρακτήρα, ευελιξία, και πάνω απ' όλα, η κατανόηση ότι η κυβερνοασφάλεια είναι ζήτημα συλλογικής επιβίωσης και εθνικής κυριαρχίας στον 21ο αιώνα. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Στον ψηφιακό αγώνα, η ανθεκτικότητα είναι το νέο όπλο.

Τι σημαίνει όμως "Κυβερνοασφάλεια" στην πράξη;
Δεν αφορά μόνον "χάκερ" ή μυστικές υπηρεσίες. Είναι στην ουσία η προστασία των ψηφιακών μας ζωών:

Των προσωπικών μας δεδομένων (φωτογραφίες, μηνύματα, τραπεζικοί λογαριασμοί)

Των νοσοκομείων, ηλεκτρικών δικτύων, συστημάτων ύδρευσης, των υποδομών μεταφορών (πχ Λιμένων-αεροδρομίων-οδικού δικτύου)

Του κράτους από ψηφιακή κατασκοπεία ή σαμποτάζ.

Αναντίλεκτα κυβερνοασφάλεια σημαίνει και πρόβλεψη-αντιμετώπιση συνεπειών από την εξέλιξη της τεχνολογίας. Έτσι για παράδειγμα οι κβαντικοί υπολογιστές απειλούν να "σπάσουν" τα σημερινά κρυπτογραφικά συστήματα (RSA, ECC) σε δευτερόλεπτα. Αυτό επηρεάζει τραπεζικές συναλλαγές, Εθνικά μυστικά, Στρατιωτικές και λοιπές επικοινωνίες, δεδομένα υγείας, δεδομένα της οικονομικής δραστηριότητας ατόμων-επιχειρήσεων-κράτους. Θα μπορούσαν να διαβάζουν ακόμα και κρυπτογραφημένα μηνύματα του παρελθόντος. Για το λόγο αυτό η επιστημονική κοινότητα συζητά και για την Μετα-Κβαντική Κρυπτογραφία (PQC), αναφερόμενη σε Αλγόριθμους  ανθεκτικούς σε κβαντικές επιθέσεις (π.χ. Kyber, Dilithium).

Αν η κυβερνοασφάλεια είναι ζήτημα συλλογικής επιβίωσης και εθνικής κυριαρχίας στον 21ο αιώνα που απαιτεί και διεθνείς συνεργασίες στρατηγικού χαρακτήρα Προβάλλει το ερώτημα ποιούς και γιατί τους επιλέγουμε να συνεργασθούμε; Προφανώς η επιλογή εν πολλοίς προσδιορίζεται και  από την κάλυψη των αναγκών που πρέπει να αντιμετωπίσω-από τις σχέσεις που ήδη έχω με τον υποψήφιο εταίρο- από την αξιοπιστία, την φερεγγυότητα, τις ΓΝΩΣΕΙΣ, την εμπειρία του εταίρου. Δυνητικά υποψήφιοι εταίροι-ως κατέχοντες μέρος της σχετικής γνώσης- θα μπορούσαν να είναι η Γαλλία, η Ουγγαρία, το Ισραήλ, η Κίνα.

Η αναγκαιότητα συνεργασίας Ελλάδας-Κίνας στον Κβαντικό Χώρο

Προφανώς η ζυγαριά της επιλογής γέρνει προς την πλευρά της Κίνας. Σπεύδω να προλάβω διάφορους Ιδεοληπτικούς. Ας να μην επικαλεστούν  Γεωπολιτικές Πιέσεις (ΝΑΤΟ) δεδομένου ότι υφίσταται περιορισμός της συνεργασίας σε αυστηρά ειρηνικές εφαρμογές , αποκλεισμός στρατιωτικού τομέα. Η συνεργασία Ελλάδας-Κίνας στον τομέα ασφάλειας των Ελληνικών Λιμένων με πιλοτικές εφαρμογές αξιοποίησης κβαντικής τεχνολογίας στον Οργανισμό Λιμένα Πειραιώς είναι όχι μόνο δυνατή, αλλά και στρατηγικά επιβεβλημένη, δεδομένων των υφιστάμενων σχέσεων του ΟΛΠ με την Κρατική εταιρεία COSCO της Κίνας, αλλά ακόμα και λόγω του γεγονότος ότι εκπροσωπούν οι δύο χώρες τους αρχαιότερους πολιτισμούς.

Η Κίνα θεωρείται και είναι ο παγκόσμιος πρωτοπόρος σε κβαντικές τεχνολογίες . Ενδεικτικά έχει επενδύσει τουλάχιστον $10 δις στο Εθνικό Εργαστήριο Πληροφοριών Κβαντικών Επιστημών.

Εταιρείες όπως η Huawei έχουν ήδη υλοποιήσει QKD δίκτυα σε λιμένες (π.χ. Σαγκάη).

Από την πλευρά της η Ελλάδα μπορεί να προτείνει την επιστημονική-ερευνητική εμπλοκή  του Ερευνητικού κέντρου ΕΚΕΦΕ "Δημόκριτος", και των Πανεπιστημίων Κρήτης-Πατρών-Θεσσαλίας, του ΕΜΠ για την τοπική εφαρμογή τεχνολογιών, αλλά και για πιθανή ανταλλαγή ερευνητών με αντίστοιχα Κινεζικά ΑΕΙ και Ερευνητικά κέντρα.

Ενδεικτικοί τομείς συνεργασίας:

1. Κβαντική Επικοινωνία (QKD) & Λιμενική Ασφάλεια

Στόχος: 

Η Ασφαλής σύνδεση Πειραιά ↔ Σαγκάη αντί της επικοινωνίας με τα σημερινά ευάλωτα καλώδια.

Τεχνολογία:

            Κινεζικά QKD Systems (Huawei, CAS) → Εγκατάσταση σε λιμενικούς πύργους ελέγχου.

             Ελληνική Διαχείριση: ΕΚΕΦΕ "Δημόκριτος" για την αναγκαία διασφάλιση  προστασίας δεδομένων.

Οφέλη για τον Πειραιά:

             Διασφάλιση Απόρρητων Logistics Data (τιμολόγια, φορτία, προμηθευτές).

             Παγκόσμιος Διακυβερνητικός Πόλος (IGF) για έξυπνους λιμένες.

Ενημερωτικά : Τα Δίκτυα QKD (Quantum Key Distribution είναι η  μέθοδος ασφαλούς ανταλλαγής κρυπτογραφικών κλειδιών μεταξύ δύο μερών, χρησιμοποιώντας τις αρχές της κβαντικής μηχανικής) για να επιτευχθεί η Ασφαλής επικοινωνία των συνεργαζομένων – πχ Λιμένες Πειραιά και Σαγκάης- αλλά  και για τα μελλοντικά Δίκτυα κβαντικής ασφάλειας.

2. Κβαντικοί Αισθητήρες για Έξυπνη Λογιστική

Εφαρμογές:

              Real-Time Tracking: Καταγραφή Θέσης, τυχόν υγρασίας, θερμοκρασίας εμπορευματοκιβωτίων.

              Άμεση Ανίχνευση Κινδύνων: Χημικές διαρροές, βιολογικοί παράγοντες.

Συνεργάτες:

              COSCO Shipping (δεδομένα, υποδομή).

              Ελληνικό ΑΕΙ ή το ΕΜΠ (ανάλυση δεδομένων + AI).

3. Μετα-Κβαντική Κρυπτογράφηση (PQC) για Διασυνοριακές Συναλλαγές

               Κοινό Πρότυπο: Ελληνο-κινεζικό PQC Framework βασισμένο σε CRYSTALS-Kyber.

               Πιλοτική Εφαρμογή:

               Τελωνείο Πειραιά → Κρυπτογράφηση εγγράφων εισαγωγής/εξαγωγής.

                Ελληνικές Εμπορικές Τράπεζες για συναλλαγές CNY/EUR.

Τα οφέλη για την Ελλάδα είναι ότι:  

Η συνεργασία την αναβαθμίζει σε κβαντικό κόμβο της Μεσογείου αποκτώντας την σχετική τεχνογνωσία και προσελκύοντας επενδύσεις.

Ο Πειραιάς αναγνωρίζεται Διεθνώς ως Βest Practice Hub για κβαντικούς λιμένες . Το πρώτο λιμάνι όχι μόνον στην Μεσόγειο αλλά σε όλη την ΕΕ με κβαντικές υποδομές.

Αποκτάμε Know How- Αναπτύσσουμε την  Εγχώρια Γνώση (ειδικοί, ερευνητικά κέντρα, ΑΕΙ). Μπορούμε να «εξάγουμε»  αυτήν την τεχνογνωσία σε άλλα Λιμάνια πχ Ρότερνταμ, Αμβούργο.

Η Ελλάδα καθίσταται η Γέφυρα στα πλαίσια του EuroQCI (European Quantum Communication Infrastructure) της χρήσης κινεζικής τεχνολογίας  και υπό τον έλεγχο της ΕΕ.

Η κβαντική συνεργασία Ελλάδας-Κίνας δεν είναι επιλογή, είναι στρατηγική αναγκαιότητα. Ο Πειραιάς μπορεί να γίνει το  μοντέλο για την ειρηνική χρήση κβαντικών τεχνολογιών παγκοσμίως.

Αντί επιμυθίου : Η τεχνολογική ανεξαρτησία χτίζεται με ανοιχτές συνεργασίες, όχι με απομόνωση. Η Ελλάδα μπορεί να γίνει το εργαστήριο όπου η Κίνα και η Ευρώπη συναντιούνται για την επόμενη τεχνολογική επανάσταση.

*Ο Δημήτρης Σκουτέρης είναι πολιτικός αναλυτής, skouterisd@gmail.com, https://www.facebook.com/dimitris.skouteris.94, @dim1956.bsky.social, @skouterisd, https://skouterisd.blogspot.com